ท่องนรก “อเวจี” หมดโอกาสกลับใจตลอดกาล โดย พระพุทธจี้กง 1

ท่องนรกอเวจี ตอนที่ 1 พระจี้กงนำชิวเซิงไปทัศนาเมืองนรก

ท่องอเวจี ดาวน์โหลด โดย พระพุทธจี้กงโครงการหนังสือธรรมะแจกฟรี content.indd 1 ontent.indd 1 30-Jun-13 8:21:06 PM 0-Jun-13 8:21:06 PM

💫

 หนังสือ “ท่องอเวจี” เล่มนี้สำเร็จขึ้นได้ ก็ด้วยความ มานะ วิริยะอุตสาหะของเหล่าทวยเทพ พรหม ร่วมกับมนุษย์ เนื้อหาสาระ ล้วนเป็นการเปิดเผยความเร้นลับของขุมนรก อเวจี ถือเสมือนหนึ่งเป็นเสียงระฆังเตือนภัยให้แก่ชาวโลก ขอ ให้ทุกคนจงทะนุถนอมรักษาไว้

ให้จงดี  ผู้ใดมุ่งหวังอายุยืนยาว ลาภยศ หายจากโรคภัยไข้เจ็บ ล้างบาป สร้างบุญกุศล ไถ่บาป ให้แก่บรรพบุรุษ ให้พ้นจาก อบายภูมิ สู่สุคติแดนสวรรค์ให้จุดธูปอธิษฐานว่า จะพิมพ์แจกหนังสือนี้ ต่อ หน้า พระพุทธรูป เทวรูป ในศาลเจ้า เจ้าเตาไฟ (เตาแก๊ส) หรือ ที่กลางแจ้ง ย่อมจะได้สมหวังตามปรารถนา

ขอให้ผู้มีจิตศรัทธาช่วยบริจาคสมทบทุนพิมพ์หนังสือนี้ เผยแผ่เพื่อเตือนใจชาวโลก ให้เลิกกระทําความชั่วทั้งปวง และหันมาทําความดีเพื่อลบล้างความผิดบาปของตน

สารบัญ                หน้า

   ประกาศเลขาตำหนักเง็กเซียนฮ่องเต้ 5

   พระราชโองการเง็กเซียนฮ่องเต้ 7

   พระบรมราชโองการ 8

   เทพดาวหลิวแห่งตำหนักใต้ 9

   คำนำ ของเทพเจ้าฮุนหยวน 10

   คำนำ ของพระอรหันต์จี้กง 11

   คำนำของพระโพธิสัตว์กวนอิม 13

   คำนำของพระโพธิสัตว์กษิติครรภ์ 15

   อานิสงส์พิมพ์หนังสือ “ท่องอเวจี” 17

   ครั้งที่ 1 พระจี้กงนำชิวเซิงไปทัศนาเมืองนรก 18

   ครั้งที่ 2 พระจี้กงนำชิวเซิงไปชำระกายทิพย์ 25

   ครั้งที่ 3 พระจี้กงนำชิวเซิงท่องอเวจี 33

   ครั้งที่ 4 สัมภาษณ์ฮิตเลอร์และฉินก้วย 44

   ครั้งที่ 5 สัมภาษณ์ลูกทรพีในอเวจี 54

   ครั้งที่ 6 สัมภาษณ์โจรปล้นฆ่าในอเวจี 61

   ครั้งที่ 7 สัมภาษณ์แพทย์ทหารญี่ปุ่นในอเวจี 69

   ครั้งที่ 8 สัมภาษณ์พ่อค้าขายคนในอเวจี 79

   ครั้งที่ 9 สัมภาษณ์คนร้ายวางเพลิงในอเวจี 86

   ครั้งที่ 10 ผู้สมสู่ในหมู่เครือญาติตกอเวจี 93

   ครั้งที่ 11 สัมภาษณ์พ่อค้ายาเสพติตในอเวจี 101

   ครั้งที่ 12 สัมภาษณ์ข้าราชการชั่วในอเวจี 108

   ครั้งที่ 13 พระราชินีแห่งราชวงค์ฮั่น 115

   ครั้งที่ 14 สัมภาษณ์คนบ้ากามในอเวจี 123

   ครั้งที่ 15 สัมภาษณ์โจรเหี้ยมในอเวจี 130

   ครั้งที่ 16 ชมยมบาลตัดสินคดี 138

   ครั้งที่ 17 สัมภาษณ์ผู้ได้ขึ้นสวรรค์ 146

   ครั้งที่ 18 พระโพธิสัตว์กษิติครรภ์จัดงานเลี้ยง 151

   พระราชโองการมีความว่า 155

   พระราชโองการพระเจ้าเง็กเซียน 160

   พระโพธิสัตว์กวนอิม 162

   วิญญาณเจ้าพ่อเมืองชลจากมหาอเวจีนรก 164

   เฉินจิ้นซิงแห่งนรกอเวจี 169

   ยมบาลตัดสินคดีอมเงินบริจาค 176

   ยมบาลตัดสินคดีโกงตาชั่ง 184

   ยมบาลคดีเศรษฐีนักบุญ 188

   บุญลับ บุญเปิดเผย 192

รายนามผู้ร่วมบริจาคพิมพ์หนังสือเล่มนี้ 193

ท่องนรกอเวจี ตอนที่ 2 พระจี้กงนำพาชิวเซิงไปชำระกายที่สระทิพย์

ประกาศ เลขาตำหนักเง็กเซียนฮ่องเต้ ประทับทรง

 1. หนังสือเล่มนี้ได้เขียนขึ้น โดยพระราชโองการ จาก พระเจ้าเง็กเซียนฮ่องเต้ แม้ว่าสำนวนลีลาการเขียน จะเป็น ภาษาชาวบ้าน แต่เนื้อหาสาระล้วนเป็นสัจ ธรรม เป็นคัมภีร์ อันวิเศษล้ำเลิศในการบำเพ็ญขัดเกลาอบรมจิตใจ เพื่อรู้แจ้ง ในธรรม และเป็นอุทาหรณ์เตือนสติ เตือนใจชาวโลกเป็น อย่างดี

 2. ถ้าในหนังสือมีคำผิด ซึ่งเป็นความผิดพลาดของการ คัดลอก ผู้อ่านจงอย่าลบหลู่ดูแคลน

 3. หนังสือเล่มนี้สำเร็จขึ้นได้ก็ด้วยความมานะ วิริยะ อุตสาหะของเหล่าทวยเทพ พรหมร่วมกับมนุษย์ เนื้อหาสาระล้วนเป็นการเปิดเผยความเร้นลับของขุมนรกอเวจี ถือเสมือน หนึ่งเป็นเสียงระฆังเตือนภัยให้แก่ชาวโลก ขอให้ทุกคนจง ทะนุถนอมรักษาไว้ให้จงดี

 4. ผู้ใดมุ่งหวังอายุยืนยาว ลาภยศ หายจากโรคภัย ไข้เจ็บ ล้างบาป สร้างบุญกุศล ไถ่บาป ให้แก่บรรพบุรุษ ให้ พ้นจากอบายภูมิ สู่สุคติแดนสวรรค์ให้จุดธูปอธิษฐานว่าจะ พิมพ์แจกหนังสือนี้ ต่อหน้าพระพุทธรูป เทวรูปในศาลเจ้า เจ้าเตาไฟ (เตาแก๊ส) หรือ ที่กลางแจ้ง ย่อมจะได้สมหวังตาม ปรารถนา

 5. หนังสือเล่มนี้ไม่ว่าจะอยู่ ณ แห่งหนใด จะมีสิ่ง ศักดิ์สิทธิ์คอยพิทักษ์รักษา เมื่ออ่านเสร็จแล้วต้องวางไว้ในที่ สะอาดหรือสูงแจกต่อไปแก่ญาติมิตร ถ้าหากเจตนาทิ้งขว้าง หรือฉีกทําลาย เป็นบาปหนักต้องตกนรกหมกไหม้ ขอให้ทุกคนถึงสังวร

พระราชโองการ เง็กเซียนฮ่องเต้ ประธานสำนักประทับ ทรง วันที่ 7 มกราคม 2537

 บัดนี้พระราชโองการ จากพระเจ้าเง็กเซียนฮ่องเต้จวน จะถึงแล้ว ให้เจ้าพระภูมิท้องที่ไปคอยต้อนรับเหนือเมืองสิบลี้ เจ้าพระภูมิเขตไปคอยต้อนรับเหนือเมืองห้าลี้ ส่วนเทพที่เหลือ และสานุศิษย์ทุกคนให้ตั้งแถวคอยรับเสด็จ ด้วยความสงบ

          เทพมหาอํามาตย์สีประทับทรง

          อัญเชิญราช      มนุษย์ชั่ว

          ตีแผ่ขุม        เทพแลคน

         โองการ มีแฝง อเวจี  น้อมรับ

       ประกาศทั่ว ทุกแห่งหน ที่มืดมน

 พระบัญชา บัดนี้ เราได้อัญเชิญพระราชโองการจากพระเจ้าเง็ก เซียนฮ่องเต้มาถึงแล้ว ให้ทุกคนและเทพ พรหมทุกองค์จง คุกเข่ารับพระราชโองการ

พระบรมราชโองการ

 ข้าอยู่บนสรวงสวรรค์ ใจข้ารำลึกถึงมวลมนุษย์ตลอด เวลา สังคมโลกยุคปัจจุบัน จิตใจผู้คนไม่เหมือนดังเก่าก่อน ชายไม่ปฏิบัติตามสายสัมพันธ์หลัก 3 หญิงไม่รักษาคุณธรรม แม่บ้าน 4 ศีลธรรมจรรยาเสื่อมทราม ทุกหนแห่งเต็มไปด้วย วังวนแห่งความชั่วร้าย ยังดีที่มีสำนักธรรมเซิ่งเทียนแห่งเมือง ไถจง ได้รับราชโองการให้ทำการทรงลิขิตประกาศธรรมซึ่ง เหล่าสานุศิษย์ต่างก็เข้าใจสวรรค์เบื้องบน ต่างปฏิบัติภารกิจ อย่างจริงจัง บัดนี้นายชิวเซิง ผู้มีปณิธานเมตตาธรรม ประสงค์เปิดเผยรูปโฉมอันแท้จริงของนรกอเวจี เมื่อข้าทราบ ก็รู้สึกปิติยินดียิ่งนัก จึงได้มีบัญชาให้พระจี้กงนำนายชิวเซิงไป ท่องตระเวนนรกอเวจี เพื่อชมสภาพการณ์อันแท้จริงด้วย ตนเองโดยให้เทพดาวหลิวเป็นผู้ทรงลิขิตถ่ายทอดสด ตั้งชื่อ หนังสือเล่มนี้ว่า “ท่องอเวจี” หลังจากได้รับราชโองการนี้ แล้ว เมื่อถึงกำหนดเวลาประทับทรง ขอให้เหล่าสานุศิษย์ของ สำนักเซิ่งเทียนจงร่วมมือกับเหล่าเทพ พรหม ปฏิบัติตาม ราชโองการอย่างเคร่งครัด เมื่องานสำเร็จจะมีบำเหน็จตาม ความดีความชอบให้แก่ทุกคน

เทพดาวหลิวแห่งตำหนักใต้ ประทับทรง วันท่ี 7 มกราคม 2527

        ประทับทรง เพื่อโปรด มวลมนุษย์ไร้สิ้นสุด

   หน้าที่ กอบกู้เหล่า หลงผิด เมื่อหมดกรรม นั้นแล

         ถ่ายทอดธรรม กิเลสนำ ลุนิพพาน

   เราได้รับพระราชโองการ ให้ประทับทรงลิขิตหนังสือ “ท่องอเวจี” มีหน้าที่รับผิดชอบการถ่ายทอดสดไกลนับพันลี้ โดยเขียนในสิ่งที่พระจี้กงและนักทรงนายชิวเซิงได้พบได้เห็น ได้ยินบรรยายเป็นสำนวนที่อ่านเข้าใจง่าย แม้จะมีเจือ ทัศนียภาพอันน่าสยดสยองบ้าง ก็จะจดบันทึกลงทั้งหมด ดัง นั้น ช่วงเวลาที่เราประทับทรงลิขิตอยู่ ก็จะอยู่ร่วมกับเหล่า สานุศิษย์เพื่อให้กำลังใจกัน และในช่วงที่เราประทับทรงเขียน หนังสืออยู่ เรายังมีภาระหน้าที่ต้องควบคุมดูแลสำนักอีกด้วย ฉะนั้น ในระหว่างที่กำลังเข้าทรงกันอยู่ภายในสำนัก ห้ามมี การพูดคุยส่งเสียงดังอย่างเด็ดขาด หากผู้ใดฝ่าฝืนจะต้องถูก ลงโทษสถานหนัก หวังว่าทุกคนคงเข้าใจ ทว่าทำผิดย่อมถูก ลงโทษ เมื่อมีความชอบย่อมมีบำเหน็จ เมื่อหนังสือสำเร็จแล้ว เราจะรายงานสวรรค์เบื้องบน ตามระยะเวลาปฏิบัติกิจของ สานุศิษย์ทุกคน เพื่อบำเหน็จความดีความชอบโดยทั่วหน้ากัน ต่อไป

ท่องนรกอเวจี ตอนที่ 3 พระจี้กงนำชิวเซิงท่องอเวจี

คำนำ เทพเจ้าฮุนหยวน ประทับทรงวันที่ 7 มกราคม 2527

 สมัยโบราณยุคแรก เดิมทีจิตใจคนดีงามบริสุทธิ์ ตราบ กระทั่งสมัยโบราณยุคกลาง จิตใจผู้คนจึงเริ่มค่อย ๆ แปร เปลี่ยนไปทางมุ่งแสวงหาลาภยศสรรเสริญ ดั่งเช่นยุคปัจจุบัน ที่ทุกคนต่างแสวงหาทุกวิถีทาง เพื่อสนองตัณหาตนเอง เช่น อาศัยช่องโหว่ของกฎหมาย ทำให้สังคมเกิดบรรยากาศแห่ง ความหวาดระแวง ธุรกิจทุกอย่างล้วนมุ่งหากำไร และผล ประโยชน์ให้เพิ่มมากยิ่งขึ้นหรือ แม้แต่การใช้กลวิธีผิดกฎหมาย ต่าง ๆ ก็ไม่ละเว้น โดยเฉพาะทางกามโลกีย์ ถึงกับ ยอมลงทุน ก้อนใหญ่เพื่อ ประกอบการ อันยังผลให้ศีลธรรมจรรยาเสื่อมทรามลง

 บัดนี้สำนักเซิ่งเทียน โดยพระจี้กงได้นำนายชิวเซิง ซึ่งได้ รับพระราชโองการให้ลิขิตหนังสือ “ท่องอเวจี” ไปถึงชั้น ธรณี เพื่อสัมภาษณ์และชมสภาพของผู้ก่อกรรมชั่วร้ายแรง เพื่อเตือนสติชาวโลกว่า อย่าสร้างกรรมทําชั่วมิเช่นนั้นภาย ภาคหน้าเมื่อต้องตกนรกอเวจีสำนึกได้ก็สายเสียแล้ว

หวังว่าชาวโลกเมื่อได้อ่านหนังสือเล่มนี้แล้ว คงสามารถ รีบกลับตัวใหม่โดยเร็ว เพื่อหลีกเลี่ยงการตกสู่ห้วงเหวลึก อันไม่มีวันได้ผุดได้เกิดอีก

คำนำ พระอรหันต์จี้กง ประทับทรงวันที่ 7 มกราคม 2527

ในยุคปัจจุบันนี้ ผู้คนต่างถูกครอบงำด้วยกิเลส ตัณหา อุปาทาน เกิดการเข่นฆ่า ลักทรัพย์ ผิดในกาม พูดเท็จ เสพ สุรา ไม่เว้นแต่ละวัน ทุกครั้งที่เห็นโลกมายานี้ เกิดทัศนียภาพ ดังกล่าว ทําให้ใจของอาตมาไม่อาจนิ่งดูดายอยู่ได้ ดังนั้น อาตมาจึงได้มาปรากฏกาย ณ ที่นี้อีกครั้งหนึ่ง แม้จะยาก ลำบากอย่างไรก็ยินดี เพื่อเป็นการปูพื้นญาณ และชี้นำมวล มนุษย์ให้ใฝ่หาธรรมะขัดเกลาจิตใจ ทว่ามนุษย์ต่างไม่ยอม ปลดปลงไม่ยอมปล่อยวางจากลาภยศ สรรเสริญ โดยมักจะ มุ่งแสวงหาเพื่อการเสพสุขเพียงเล็ก ๆ น้อยชั่วครู่ยาม แต่ เป็นการสร้างบาปกรรมอันเลวร้าย ซึ่งจะทําให้ต้องตกนรก อเวจีไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด

ในวันนี้อาตมาได้รับพระราชโองการอีกครั้ง ให้นำนาย ชิวเซิงลูกศิษย์ ลงไปถึงขุมนรกอเวจี เพื่อสัมภาษณ์และบันทึก การโอดครวญอันน่าเวทนา ของเหล่าวิญญาณบาปด้วย ตนเอง เพื่อเป็นกระจกเงาและเป็นอุทาหรณ์เตือนสติเตือนใจ แก่ชาวโลก

อาตมาหวังว่าเมื่อหนังสือเล่มนี้ เขียนเสร็จแล้วคงจะ สามารถปลุกชาวโลกให้ตื่นจากอวิชชาความไม่รู้ ละทิ้งความ ชั่วร้าย หวนกลับสู่ความดีงาม ไม่ดื้อรั้นหลงผิดอีก หากยังทํา แต่ความชั่วร้ายอันเป็นการสร้างเชื้อแห้งภัยพิบัติ วันหนึ่งคง ต้องถูกจองจําอยู่ในนรกอเวจีตลอดกาล ซึ่งเป็นความทุกข์ ทรมานอันสุดจะบรรยาย ซึ่งเมื่อถึงกาลนั้นก็สายเกินกว่าจะ แก้ไขเสียแล้ว บัดนี้ก่อนท่ีจะลิขิตหนังสือ “ท่องอเวจี” จึงได้เขียนคำนำไว้ ณ ที่นี้ เจริญพร

คำนำ พระโพธิสัตว์กวนอิม  ประทับทรงวันที่ 7 มกราคม 2527

“มนุษย์หาใช่เทวดา ผู้ใดเล่าไม่เคยทำผิด หากรู้แก้ไข สิ่งผิดนั่นสิคือยอดความดี” นี้คือ วจีอมตะในการส่งเสริมชาว โลกให้มีความกล้าหาญแก้ไขปรับปรุงตัวใหม่ เพราะโลกแห่ง โลกีย์นี้ทุกแห่งหนเต็มไปด้วยหลุมดักแห่ง สุรา นารี สมบัติ โมหะ ทําให้ผู้คนหมดหนทางเหนี่ยวรั้งใจตนในการทําความ ชั่ว ชีวิตไร้จุดหมายปลายทางทุกสังคมเต็มไปด้วยบรรยากาศ แห่งความรุนแรง

 บัดนี้สำนักเซิ่งเทียน ได้รับพระราชโองการให้ลิขิต หนังสือ โดยพระจี้กงนำคนทรงลงไปถึงนรกอเวจี สัมภาษณ์ผู้ สร้างกรรมหนักบาปมหันต์ ให้พวกเขาเหล่านั้นเผยความรู้สึก แห่งความทุกข์ทรมาน ให้ชาวโลกรู้ซึ้งเกี่ยวกับเรื่องนรกอเวจี 18 ชั้น ว่าเป็นเรื่องจริง มิใช่เรื่องแต่งสรรค์ขึ้นเอง เพื่อให้ผู้ กระทำความดีอยู่แล้วมีกำลังใจทำความดีต่อไป ส่วนคนชั่ว ให้รีบกลับตัว เป็นคนดีโดยเร็วอย่าได้หลงผิดอยู่อีก

หวังว่าเมื่อหนังสือเล่มนี้ พิมพ์ออกสู่สายตาคงสามารถ ดึงดูดความสนใจจากผู้คนทั่วไป และหวังยิ่งกว่านี้คือสาธุชน ทุกท่านคงจะช่วยกันบริจาคทรัพย์ เพื่อสนับสนุนการพิมพ์ หนังสือเรื่องนี้ เพื่อเป็นการโปรดผู้หลงผิดให้กว้างขวางยิ่งขึ้น และเพื่อยกระดับจิตใจผู้คนให้หันกลับสู่ความดีงามต่อไป

ท่องนรกอเวจี ตอนที่ 4 สัมภาษณ์ฮิตเลอร์และฉินก้วยฉินก้วย

คำนำ พระโพธิสัตว์กษิติครรภ์ ประทับทรงวันที่ 7 มกราคม 2527

  นับแต่ยุคดึกดำบรรพ์ เมื่อเริ่มมีมนุษย์อุบัติขึ้นจนถึง บัดนี้นับได้หกหมื่นปีเศษแล้ว แม้จะมีเทพ และ พรหม ชั้นต่าง ๆ ลงมาจุติยังโลกมนุษย์หลายครั้งหลายครา แต่ก็ยังคงไม่ สามารถเหนี่ยวรั้งจิตใจผู้คน ให้หันสู่หนทางแห่งความดีงาม ทําให้เหล่าเทพ และ พรหม ต่างเอือมระอาอยู่เสมอ ด้วยเหตุนี้ ในสถานการณ์ที่หมดทางเลือกแล้ว จึงได้จัดสร้างขุมนรกขึ้น เพื่อลงโทษทัณฑ์ แก่คนจำพวกทำบาปชั่วช้า เพื่อให้พวกเขา เข็ดหลาบ ในบรรดานรกนั้น นรกอเวจีเป็นสถานที่สำหรับ

 จองจำผู้ก่อกรรมชั่วร้ายแรง โดยเฉพาะวิญญาณบาปพวกนี้ จะต้องผ่านการไต่สวนพิจารณา เพื่อกำหนดโทษจากยมบาล ทั้ง 9 แดนก่อน เมื่อครบกำหนดจากการลงโทษทัณฑ์ของ นรกทั้ง 9 แดนแล้ว จึงจะถูกส่งต่อไปจองจำยังนรกอเวจี ตลอดกาลไม่มีวันไดผุดได้เกิดอีก นี้คือผลลงเอยแห่งความ ไม่ซื่อสัตย์ สุจริต อกตัญญู ไร้เมตตา ไร้ศีล ไร้ธรรม

 บัดนี้สำนักเซิ่งเทียน ได้รับพระราชโองการให้พระจี้กง นำคนทรงลงไปถึงนรกชั้นอเวจี เพื่อทัศนาสภาพอันแท้จริง และฟังความรู้สึกจากใจ อันแสนทุกขเวทนาของเหล่า วิญญาณบาป แล้วบันทึกทุก ๆ ถ้อยคำใส่ลงในหนังสือ เพื่อ เป็นการแสดงให้รู้อย่างแจ้งชัดว่านรกอเวจีนั้นมีจริง เพื่อให้ ทุกคนหันสู่ความดีงามหนีห่างความชั่วร้าย หวังว่าเมื่อ หนังสือเล่มนี้ลิขิตเสร็จแล้ว สัตบุรุษผู้มีเมตตาธรรมทั้งหลาย คงได้ช่วยกันพิมพ์แจก เพื่อให้หนังสือแพร่หลายอย่างกว้างขวาง ซึ่งบุญกุศลนี้ จักส่งผลถึงบุตรหลานให้เจริญรุ่งเรืองไม่สิ้นสุด และยังสามารถส่งผลช่วยให้บรรพบุรุษพ้นจาก อบายภูมิสู่สุคติภูมิได้อีกด้วย ขอให้ทุกคนจงอย่าพลาดโอกาสอันยิ่งใหญ่ แห่งการสร้างบุญ สร้างกุศลครั้งนี้ เทอญ.

อานิสงส์พิมพ์หนังสือ “ท่องอเวจี”

  1. ผู้บริจาคทรัพย์สมทบทุนพิมพ์หนังสือ “ท่องอเวจี” ตนเองและบุตรหลานถ้ามีบาปกรรมไม่มากนัก อนุญาตให้ อุทิศบุญกุศลนี้แก่เจ้ากรรมนายเวร แล้วไม่ต้องตกนรก รับโทษทัณฑ์

 2. ถ้าบรรพบุรุษ ตอนมีชีวิตเคยสร้างบาปกรรมไว้ หาก บุตรหลานได้พิมพ์แจกเป็นจํานวนมาก และอุทิศส่วนกุศลนี้ แก่บรรพบุรุษ ๆ ก็จะพ้นจากอบายภูมิสู่สุคติภูมิ

 3. ถ้าตนเองเคยสร้างบาปกรรมไว้ หากรู้สำนึกผิดแล้ว บริจาคทรัพย์สมทบทุนพิมพ์หนังสือนี้ อุทิศส่วนกุศลให้แก่ เจ้ากรรมนายเวร บุคคลนั้นเมื่อตายจากโลกนี้แล้วจะได้เสวย สุคติภูมิตามพลังกุศลมากน้อยแห่งตน

 4. ถ้าครอบครัวตนถูกวิญญาณร้ายรังควานอยู่เสมอ เมื่อบริจาคทรัพย์สมทบทุนพิมพ์หนังสือนี้ แล้วอุทิศส่วนกุศล ให้แก่เจ้ากรรมนายเวร ด้วยอานุภาพแห่งกุศลนี้ จักขับ วิญญาณร้ายไป ทำให้ครอบครัวผู้นั้นได้อยู่ร่มเย็นเป็นสุข

ครั้งที่ 1 “พระจี้กงพาชิวเซิงไปทัศนาเมืองนรก”พระจี้กง ประทับทรง วันที่ 17 มกราคม 2527

 เส้นหนทางสู่ แดนสวรรค์ ใช่เหลือเข็ญ

ชายบำเพ็ญ หญิงบำเพ็ญ แลทั้งสาม

คุณธรรมสิบ แม่บ้านสี่ เชื่อฟัง

ประเสริฐล้ำ คุณธรรม อย่าละเลย

 พระจี้กง: วันนี้อาตมา จะบรรยายถึงมูลเหตุความ ผูกพันของคนทรง คือ นายชิวเซิง ที่มีต่อการเข้าทรงลิขิต แต่ไหนแต่ไรมาแล้วนายชิวเซิงเป็นคนใจบุญสุนทาน

 มักจะ เมตตาสงสารเพื่อนมนุษย์ที่มีความเป็นอยู่ยากแค้น เมื่อบริจาคทานก็ไม่เคยหวังผลตอบแทน ยิ่งกว่านั้น
ตำราคัมภีร์ ทั้งสามศาสนา (พุทธ เต๋า ขงจื้อ) ยังได้ศึกษามาอย่างลึกซึ้ง บัดนี้ได้รับเทวโองการให้ลิขิตหนังสือ
“ท่องอเวจี” ด้วยนาย ชิวเซิง ชาติก่อนได้ตั้งปณิธานไว้ว่า จะโปรดสัตว์ผู้หลงเดินทาง ผิดให้หันสู่ทางธรรม
ดังนั้นในวันนี้จึงได้มีความผูกพันเกี่ยว กับการทรงลิขิตหนังสือครั้งนี้
             เอาละ... คืนนี้อาตมาจะนำเธอออกทองเที่ยว ชิวเซิงรีบ ทำจิตให้สงบ (พระจี้กงเอาพัดโบก
1 ที ปากก็ท่องคาถาพึมพำ แล้วจิตวิญญาณของชิวเซิงก็ตามพระจี้กงไป)
             ชิวเซิง: เมื่อครู่นี้กระผมถูกอาจารย์เอาพัดโบก 1 ที รู้สึกว่าร่างกายเบาหวิวดุจสำลี อาจารย์ครับ
วันนี้ เป็นวันออก ท่องเที่ยวครั้งแรกของผม ผมมีความรู้สึกปลาบปลื้มยินดี อย่างบอกไม่ถูก แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าจะมา
เปิดเผยสภาพการณ์ อันแท้จริงของนรกอเวจีจึงไม่กล้าทำให้จิตฟุ้งซ่าน ขอให้ อาจารย์โปรดชี้แนะส่งเสริมผมด้วย
             พระจี้กง: ชิวเซิง....เธอไม่ต้องตื่นเต้น อาจารย์จะให้ยา เม็ด “จิตสงบ” แก่เธอเม็ดหนึ่ง
             ชิวเซิง: หลังจากกินยาแล้วรู้สึกจิตใจปลอดโปร่งเย็น สบายขึ้นทันที ขอบพระคุณมากครับ
             พระจี้กง: ชิวเซิง รีบหลับตา
             ชิวเซิง: ขณะที่เดินทางอยู่นี้ รู้สึกคล้ายกับว่าลมอันหดหู่วังเวงมากระทบที่ขั้วหัวใจจนขนลุก
             พระจี้กง: เอาละ.....ลืมตาได้แล้ว
             ชิวเซิง: อาจารย์ครับ...ที่นี่เป็นที่ไหนครับ
             พระจี้กง: นี่คือทางที่จะไปยังตำหนักพระโพธิสัตว์กษิติ ครรภ์
             ชิวเซิง: เล่าขานกันว่าในเมืองนรกนี่ล้วนแต่เป็นผู้ที่ตอน มีชีวิตอยู่ทำแต่กรรมชั่ว จึงต้องตกนรก
ไฉนคนที่นี่หน้าตาจึง ดูมีสง่าราศี ไม่มีแววของคนชั่วร้ายเลยแม้แต่น้อย
             พระจี้กง: นั่นเป็นการเล่าขานที่คลาดเคลื่อนต่อความ เป็นจริง คนเหล่านี้กำลังจะไปที่พระโพธิสัตว์
แสดงธรรม เพื่อ ฟังพระธรรม จึงไม่มีลักษณะของคนทุกข์ร้อนแม้แต่น้อย เอาละ.....อาจารย์จะเรียกวิญญาณนักบุญ
มาสักคนหนึ่ง เธอ สัมภาษณ์เขาดูได้
             ชิวเซิง: ท่านลุงครับ ทำไมท่านจึงได้มาอยู่ที่นี่แล้ว กำลังจะไปที่ใดครับ
             วิญญาณนักบุญ: ผมเป็นคนเมืองไถจุง ตอนเป็นมนุษย์ ได้บำเพ็ญสาธารณะประโยชน์ ไม่แก่งแย่ง
ชิงดีชิงเด่น ไม่มี ความโลภ และทุกเดือนมักจะบริจาคเงิน และข้าวสารให้แก่ สถานสงเคราะห์เด็กกำพร้า พร้อม
กับนำของเล่นที่เด็ก ๆ ชอบเป็นจำนวนมากไปบริจาคด้วย อยู่มาคืนวันหนึ่ง ได้เป็น ไข้ไม่สบายขึ้นมาอย่างฉับพลัน
และได้ตายด้วยความสงบ หลังจากนั้นเจ้าพระภูมิได้กรุณานำทางไปยังเมืองยมโลก ซึ่ง ได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดี
จากท่านยมบาล โดยชมเชยว่า ตอนผมเป็นมนุษย์ได้บำเพ็ญสาธารณะประโยชน์และบริจาค ทานด้วยความรัก
และเมตตา ซึ่งเป็นเรื่องหายากยิ่ง และจัด เจ้าหน้าที่ให้นำผมท่องเที่ยวเมืองนรกจนทั่ว ต่อมาได้จัดให้ ผมเข้า
อยู่ในกลุ่มวิญญาณกุศล ได้ฟังเหล่าเทพ พรหม พระโพธิสัตว์แสดงธรรมอยู่เสมอ ตอนนี้กำลังจะไปโรงธรรม
เพื่อ ฟังธรรม
             ชิวเซิง: อ๋อ....ที่แท้เช่นนี้เอง มิน่าจึงไม่มีลักษณะของ ความทุกข์ร้อนแม้แต่น้อย
             พระจี้กง: เอาละ....เรารีบไปพบพระโพธิสัตว์กษิติครรภ์ กันเถอะ
             ชิวเซิง: อาจารย์ครับ....ถ้าผมจะขอให้ท่านพระโพธิสัตว์ แสดงธรรมเกี่ยวกับเรื่องราวของสถาน
ธรรมจะได้ไหมครับ?
             พระจี้กง: ย่อมได้ เธอรีบไปคารวะท่านพระโพธิสัตว์ก่อน
             ชิวเซิง: สวัสดีครับ....กระผมชิวเซิงขอคารวะท่านพระโพธิสัตว์
             พระโพธิสัตว์: เจริญพร....ขอต้อนรับท่านจี้กงและชิวเซิงแห่งสำนักเซิ่งเทียน ที่ให้เกียรติมา
เยือนถึงเมืองยมโลก
             พระจี้กง: ท่านพระโพธิสัตว์เกรงใจไปแล้ว อาตมา ภาพได้รับพระราชโองการ ให้นำนายชิวเซิงมา
เปิดเผยสภาพ การณ์อันแท้จริงของนรกอเวจี หวังว่าท่านพระโพธิสัตว์คงจะ เอื้ออำนวยความสะดวก
             พระโพธิสัตว์: แน่นอน
             ชิวเซิง: ขอกราบเรียนถามท่านพระโพธิสัตว์ท่านมีพระ มหาปณิธานว่า “หากขุมนรกยังไม่ว่าง
เปล่าจักไม่บรรลุพุทธะ” กระผมอยากขอความกรุณาจากท่านพระโพธิสัตว์ได้โปรด เมตตาชี้ทางสว่างให้แก่สัตว์
โลก เพื่อให้มวลมนุษย์รู้แจ้ง สัจ ธรรม สามารถนำไปปฏิบัติ ทุกคนจะได้หลีกเลี่ยงการตก นรกโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์
             พระโพธิสัตว์: จิตใจงามอย่างเธอนี้ หาได้ยากยิ่งนัก เอาละ....เราจะอธิบายอย่างง่าย ๆ ถ้า
หากมนุษย์ชาวโลก อยากจะหนีพ้นวังวนแห่งนรก ก่อนอื่นผู้ชายจะต้องปฏิบัติ ตามสายสัมพันธ์หลัก 31 และคุณธรรม
102 ส่วนหญิงก็ปฏิบัติ ตามเชื่อฟัง 33 และคุณธรรมแม่บ้าน 44 หมั่นสร้างบุญกุศล ละเว้นความชั่วต่าง ๆ
เช่นนี้ ก็จะหนีพ้นวิถีแห่งนรกก้าวสู่ หนทางแห่งสวรรค์
สายสัมพันธ์หลัก 3 คือ  1.นายเที่ยงธรรม บ่าวซื่อสัตย์ 2.บิดามารดา บุตรกตัญญู 3.สามีเอาใจใส่ภรรยาคล้อยตาม รักใคร่ปรองดองกัน
  คุณธรรม(บุรุษ) 10 คือ 1.กตัญญูรู้คุณ 2.พี่รักน้อง น้องเคารพพี่ 3.ซื่อสัตย์จงรักภักดี 4.มีสัจจะ 5.จริยามีมารยาท 6.เที่ยงธรรม มีมโนธรรม 7.สุจริต ใจซื่อมือสะอาด 8.มีความ ละอาย เกรงกลัวต่อบาป 9.มีเมตตา 10.มีปัญญา หมั่นศึกษาหาความรู้ รู้จักแยกแยะชั่วดี เชื่อฟัง
  3 คือ 1.ตอนยังไม่ออกเรือน เชื่อฟังบิดามารดา 2.ออกเรือนแล้ว เชื่อฟังสามี 3.สิ้นสามีแล้ว ฟังบุตร (เลี้ยงดูพ่อแม่สามี หากไม่จําเป็นจริงๆ ไม่ควรแต่งงานใหม่ เมื่อบุตรโตแล้วเป็นคนดีมีความสามารถก็มอบกิจการงานให้บุตรจัดการดูแลแทน ส่วนตน คอยให้คำแนะนำ)
  คุณธรรมแม่บ้าน 4 คือ 1.ความประพฤติงาม คือประพฤติอยู่ในกรอบประเพณีอันดี 2.วาจางาม คือพูดจาไพเราะ ไม่พูดคำเท็จ คำหยาบนินทา 3.งานงาม คือมีฝีมือ รู้หน้าที่ การเรือนการครัว เย็บปักถักร้อย ไม่ใช้จ่ายฟุ้มเฟือย 4.หน้าตางาม คือ หน้าตาสะอาด ผม เผ้าเรียบร้อย
ไม่บึ้งตึง ไม่ตบแต่งด้วยเครื่องสำอาง สวมใส่เสื้อผ้าสะอาดเรียบร้อย
             พระจี้กง: “ภัยพิบัติหรือโชคลาภนั้นไร้ประตูล้วนแต่ตน เรียกหาเอง” เนื่องจากชาวโลกปลงไม่ตก
วางไม่ลงเรื่อง ความรัก ความชัง และทรัพย์สินเงินทอง ดังนั้นจึงได้สร้าง บาปมหันต์เมื่อตายแล้วจึงต้องตกนรก
             พระโพธิสัตว์: เราจะนำท่านจี้กง และชิวเซิงไปทัศนา สถานธรรม (ขณะนี้พระจี้กง พระ
โพธิสัตว์ และชิวเซิงได้ไปถึง ธรรมสถาน)
             ชิวเซิง: อ๋อโฮ...เป็นโรงบรรยายธรรมท่ีใหญ่โตรโหฐาน ทีเดียว หนึ่งแถว...สองแถว...สามแถว
...สี่แถว....ดูคล้ายกับ ห้องเรียนที่จุคนได้ 2-3 ร้อยคน
บนเวทีมีพระอาจารย์ทาง ศาสนาพุทธรูปหนึ่ง กำลังแสดงพระธรรมเทศนาแก่เหล่า วิญญาณ พระอาจารย์บนเวที
ได้กล่าวอย่างจริงจังว่า “วันนี้ อาตมาภาพรู้สึกยินดีมาก ที่มีโอกาสมาแสดงธรรมต่อท่านทั้ง หลาย พวกท่าน
ตอนเป็นมนุษย์ล้วนแต่เป็นคนดีมีศีลธรรม แต่น่าเสียดายที่ไม่รู้จักฝึกปฏิบัติทางพุทธธรรม อันเป็นการ ยกระดับ
จิตวิญญาณ ดังนั้นจึงยังต้องอยู่ที่นี่ก่อนเพื่อเริ่มต้น ฝึกฝนกันใหม่” (ชิวเซิงฟังอย่างตั้งอกตั้งใจ แต่
ถูกพระจี้กง เรียก “เราสมควรกลับได้แล้ว”)
             ชิวเซิง: กราบเรียนถามท่านพระโพธิสัตว์ ทําไมที่เมือง ยมนี้ ยังต้องจัดตั้งสถานที่บรรยาย
ธรรมเช่นนี้ขึ้น
             พระโพธิสัตว์: สวรรค์เบื้องบนนั้นทรงเมตตาการุณย์ ดังนั้นเพื่อเป็นการยกระดับจิตวิญญาณ
ของบรรดาวิญญาณ กุศลให้สูงขึ้น จึงจัดให้พวกเขาได้รับฟังพระธรรมด้วยตนเอง อันเป็นการขัดเกลาจิตเดิมแท้ให้
รู้แจ้ง ฉะนั้นจึงได้จัดสร้าง สถานที่แห่งนี้ขึ้นมา
             ชิวเซิง: ขอบพระคุณท่านพระโพธิสัตว์ ที่กรุณาให้ ความสว่างแก่กระผม
             พระจี้กง: เอาละ....ชิวเซิงรีบกราบลาท่านพระโพธิสัตว์
             ชิวเซิง: กระผมขอกราบลาท่านพระโพธิสัตว์ครับ
             พระจี้กง: ชิวเซิง รีบขึ้นยานดอกบัวแล้วหลับตา....ถึง สำนักเซิ่งเทียนแล้ว วิญญาณ
กลับเข้าร่าง การเข้าทรงลิขิตใน วันนี้เสร็จแล้ว เรากลับละ
             เทพดาวหลิว: ภารกิจในวันนี้ สำเร็จเรียบร้อย เราก็ กลับด้วย
ครั้งที่ 2 “พระจี้กงนำชิวเซิงไปชำระกายทิพย์”พระจี้กงประทับทรง วันที่ 24 มกราคม 2527
 พระจี้กง: ผู้ที่ชอบก่อกรรมทำชั่ว มักคิดว่าการหลอก ลวงฉ่อโกง เป็นการแสดงถึงความเฉลียวฉลาด คิดว่าการ
เบียดเบียนรังแกคนดีเป็นความประพฤติที่มีเกียรติ ดังนั้น จึง ถือเป็นของสนุก มีโอกาสหลอกลวงได้ก็หลอกลวง
มีโอกาส รังแกได้ก็รังแก ก่อกรรมแล้ว ยัง ไมรู้สึกสำนึกตน ยังเบิกบาน สำราญใจ คิดว่าตนเก่ง ดังนั้นจึงอาศัย
อำนาจอิทธิพลและ กำลังอันเหนือกว่าของตน เที่ยวก่อกรรมทำเข็ญอย่างไม่เกรง กลัวเทวดาฟ้าดิน โดยคิดว่า
ไม่มีใครรู้เห็น บุคคลเช่นนี้ความ จริงไม่รู้จัก ว่า อะไรคือความเจ็บปวด อะไรเรียก ว่า ถูกรังแก
             ชิวเซิง: อาจารย์ครับ....แบบนี้คนดีก็เสียเปรียบซิครับ
             พระจี้กง: ศิษย์โง่....การหลอกลวงคนอาจหลอกได้ เพียงครั้งเดียว แต่ไม่อาจหลอกลวง
ได้ตลอดไป การรังแกคน อาจรังแกได้เพียงครั้งเดียว แต่ไม่อาจรังแกได้ตลอดไป ดังนั้น จึงเป็นผู้มีความสุขสมใจ
เพียงชั่วครู่ยาม แต่ผลสุดท้ายก็ต้อง พบกับความเจ็บปวดตามผลแห่งกรรม
             ชิวเซิง: ขอให้ได้เป็นเช่นนี้เถอะ มิฉะนั้น คนชั่วก็จะยิ่ง ได้ใจ คนดีก็จะยิ่งเสียเปรียบ
             พระจี้กง: ทําดีย่อมเจริญ ที่ทำดีแล้วไม่เจริญ เพราะ ยังมีกรรมของบรรพบุรุษเหลือไว้ เมื่อ
กรรมหมดย่อมเจริญ ทำชั่วย่อมวิบัติ ที่ทำชั่วแล้วไม่วิบัติ เพราะยังมีบุญของ บรรพบุรุษเหลือไว้ เมื่อบุญหมด
ย่อมวิบัติ ดังนั้นผู้ทําความดี ดูผิวเผินอาจจะเสียเปรียบ แต่ผลสุดท้ายย่อมได้เปรียบกว่า ผู้ทําความชั่วผิวเผินอาจจะ
ได้เปรียบ แต่ผลสุดท้ายย่อมต้องได้ รับผล กรรมสนอง
             ชิวเซิง: แต่คนยุคปัจจุบันนี้ สนใจแต่ส่ิงที่มองเห็นได้ ด้วยตาเท่านั้น
             พระจี้กง: ฮ่าฮ่า ทําดีย่อมมีสุข การทำบุญให้ทานเป็น ความสุขใจของผู้ทําความดี ดูผิวเผินเป็น
การจ่ายออกแต่ทาง ด้านจิตเป็นการรับ เมื่อถึงตอนกายเนื้อแตกดับยังจะได้รับ การส่งเสริมจากเทพยดา นำทางไป
ส่งจนถึงแดนสวรรค์ได้ เสวยสุขสำราญอย่างอิสระเสรี ส่วนผู้ทําชั่วก็เป็นอีกอย่าง
เพราะการทำชั่วรูปลักษณ์ภายนอกของพวกเขา จะปรากฏ หน้าตาอันดุร้าย ส่วนจิตใจก็แฝงด้วยรูปลักษณ์ของมาร
ปีศาจ จิตใจโหดเหี้ยมอำมหิต นี่ก็คือการเริ่มพบกับความเจ็บปวดของผู้ทำชั่ว ดังนั้น ผู้ประพฤติชั่วที่สุดเมื่อสิ้น
หนทางก็ได้ แต่อาศัยเหล้าแก้กลุ้มหรือเล่นการพนัน ซึ่งเป็นการทำตนให้ ตกต่ำยิ่งขึ้น เมื่อถึงเวลากายเนื้อแตก
สลาย ประตูนรกก็จะ เปิดกว้างรอคอยให้คนพวกนี้ล่ามตนเองเข้าสู่ตะแลงแกงลิ้ม รสชาติอันเจ็บปวดของหน้าต่าง
สายบัว
             ชิวเซิง: วันนี้ได้ฟังอาจารย์แสดงธรรม ทำให้กระผม เข้าใจกระจ่างแจ้งยิ่งขึ้น
             พระจี้กง: เข้าใจข้อไหน
             ชิวเซิง: คือคนดีอะไร ๆ ก็ดี คนชั่วอะไร ๆ ก็แย่
             พระจี้กง: เออ....ไม่เลว เช่นเธอนี้ขณะนี้ก็คือคนดี คือ ไม่ได้ทำเพื่อลาภยศสรรเสริญ แต่ทำเพื่อสังคมส่วน
รวม
             ชิวเซิง: ขอบพระคุณอาจารย์ที่เยินยอ
             พระจี้กง: เอาละ...เวลาไม่คอยท่า เรารีบเดินทางกันเถิด
             ชิวเซิง: ครับ... ผมนั่งยานดอกบัวพร้อมแล้วอาจารย์ไป ได้แล้วครับ
             พระจี้กง: ชิวเซิง....ถึงแล้วรีบลง
             ชิวเซิง: โอ....ทิวทัศน์ที่นี่สวยเหลือเกิน มีภูเขาและลําน้ำ น้ำก็ใสแจ๋วจนเห็นก้นสระ ในสระมีคน
อยู่หลายคนดูเหมือน กำลังว่ายน้ำ เหนือหัวพวกเขาล้วนมีรังสีเป็นสีทอง สีขาว สี แดง ลักษณะล้วนแต่เป็น
ผู้บรรลุธรรม อาจารย์ครับทําไม พวกเขาจึงมาอาบน้ำกันอยู่ที่นี่ ?
             พระจี้กง: นี่คือสระน้ำทิพย์ น้ำในสระเป็นน้ำที่ไหลมา จากแม่น้ำไตรวิสุทธิ์ บนสวรรค์ชั้นสูง ดังนั้น
น้ำนี้จึงใสสะอาด เป็นพิเศษ ผู้ที่จะมาอาบน้ำที่นี่ได้ จะต้องเป็นเทพหรือพรหมที่ บรรลุธรรม หรือไม่ก็ต้องเป็น
ผู้ที่ได้รับการโปรดเกล้าให้มา ดำรงตำแหน่งเจ้าในเมืองมนุษย์ ดังนั้นน้ำในสระนี้ จึงมี สรรพคุณวิเศษสามารถทํา
ให้คนลืมความห่วงกังวลทั้งปวง และทําให้ร่างกายกระชุ่มกระชวยคุณประโยชน์ที่สำคัญที่สุด ก็คือ สามารถชำระ
ล้างความสกปรกของจิต
             ชิวเซิง...เธอมี บุญแล้ว เพราะเธอได้รับพระราชโองการให้ลิขิตหนังสือ อาจารย์จะให้เธอ
ลงไปชำระกายให้สะอาด
             ชิวเซิง: ขอบพระคุณครับ ผมจะลงไปเดี๋ยวนี้ (ขาดคำ ชิวเซิงก็โดดลงไปในสระ
ได้ยินแต่เสียงตูม)
             ชิวเซิง: โอ้...เย็นสบายดีจัง ไม่คิดว่าจะได้มาอาบน้ำ แบบนี้ ขอถือโอกาสเล่นน้ำให้
สะใจสักทีเถิด
             พระจี้กง: ชิวเซิง สมควรแก่เวลาแล้ว อย่าเล่นจน เพลิน รีบขึ้นมาเถอะ
             เทพารักษ์: นมัสการท่านจี้กง มนุษย์ปุถุชนผู้นี้ไฉนจึง มาอาบน้ำอยู่ท่ีนี่ ?
             พระจี้กง: คนผู้นี้คือ ชิวเซิงคนทรงของสำนักเซิ่งเทียน แห่งเมืองไถจุง เนื่องจากได้รับพระ
ราชโองการให้ลิขิตหนังสือ ดังนั้นอาตมาจึงพามาที่นี่ เพื่อชำระกายทิพย์ให้สะอาดเสีย ก่อน
             เทพารักษ์: อ๋อ...ถ้าเช่นนั้น ก็เชิญตามสบายครับ
             ชิวเซิง: สบายตัวดีจัง
             พระจี้กง: ชิวเซิง...รีบคารวะท่านเทพารักษ์
             ชิวเซิง: คารวะท่านเทพารักษ์ หากมีที่ไม่สมควรโปรด อภัยด้วยครับ
             เทพารักษ์: ไม่เป็นไร ๆ เมื่อมาด้วยพระราชโองการ เรายินดีอํานวยความสะดวกอย่างเต็มที่
พระจี้กง: อ๋อ... วันนี้ไหน ๆ มาถึงนี่แล้ว เพื่อไม่ให้เสีย เที่ยว ขอถือโอกาสเก็บข้อมูล ดูเหมือนเทวดาที่อยู่
กลางสระ คนนั้นเพิ่งจะบรรลุธรรมไม่นาน รบกวนท่านเทพารักษ์ช่วย แจ้งเขาทีว่าเราจะขอสนทนา ด้วย
             เทพารักษ์: ได้ครับ
             เทวดาจาง: นมัสการพระอาจารย์จี้กง