พระสุตตันตปิฎก เล่ม ๒๕ ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๒ พุทธวงศ์-จริยาปิฎก อปทาน ๔๓. สกิงสัมมัชชกวรรค โกรัณฑปุปผิยเถราปทานที่ ๕

ว่าด้วยผลแห่งการถวายดอกหงอนไก่

  

 [๑๕] เมื่อก่อน เรากับบิดาและปู่ เป็นคนทำการงานในป่า เลี้ยงชีพ ด้วยการฆ่าปศุสัตว์ กุศลกรรมของเราไม่มี ใกล้กับที่อยู่ของเรา พระพุทธเจ้าผู้นำชั้นเลิศของโลก พระนามว่าติสสะ ผู้มีพระปัญญา จักษุ ได้ทรงแสดงรอยพระบาทไว้ ๓ รอย เพื่ออนุเคราะห์ ก็เรา ได้เห็นรอยพระบาทของพระศาสดาพระนามว่าติสสะ

 ที่พระองค์ ทรงเหยียบไว้ เป็นผู้ร่าเริงมีจิตยินดียังจิตให้เลื่อมใสในรอยพระบาท เราเห็นต้นหงอนไก่ ที่ขึ้นมาจากแผ่นดิน มีดอกบานแล้ว จึงเด็ด มาพร้อมทั้งยอด บูชารอยพระบาทอันประเสริฐสุด เพราะกรรมที่ เราได้ทำไว้ดีแล้วนั้น และเพราะความตั้งเจตนาไว้ เราละร่างมนุษย์ แล้ว ไปสู่ดาวดึงสพิภพ เราเข้าถึงกำเนิดใดๆ คือ เป็นเทวดา หรือมนุษย์ ในกำเนิดนั้นๆ เรามีผิวกายเหมือนสีดอกหงอนไก่ มี รัศมีเป็นแดนซ่านออกจากตน ในกัปที่ ๙๒ แต่กัปนี้ เราได้ทำ กรรมใดในกาลนั้น ด้วยกรรมนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผล แห่งการบูชารอยพระพุทธบาท เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว ... พระพุทธศาสนาเราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้. ทราบว่า ท่านพระโกรัณฑปุปผิยเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้แล. 

จบ โกรัณฑปุปผิยเถราปทาน.

อรรถกถา ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๒ ๔๓. สกิงสัมมัชชกวรรค

๕. โกรัณฑปุปผิยเถราปทาน

         อรรถกถาสกิงสัมมัชชกวรรคที่ ๔๓

         อปทานของพระเถระทั้งหมดในวรรคที่ ๔๓ มีเนื้อความง่ายทั้งนั้นแล.  ความต่างกันแห่งชื่อของพระเถระทั้งหลายและความต่างกันแห่งบุญของพระเถระทั้งหลายเท่านั้นเป็นความแปลกกัน.

จบอรรถถาสกิงสัมมัชชกวรรคที่ ๔๓

-----------------------------------------------------

               อรรถกถาที่มีมาก่อนหน้านี้ :-

         อรรถกถา ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๒ เถราปทาน ๔๒. ภัททาลิวรรค

               ๕. นาคปัลลวกเถราปทาน

http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=33.1&i=5

               อรรถกถาที่มีถัดจากนี้ :-

         อรรถกถา ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๒ ๔๔. เอกวิหาริวรรค

               ๑. เอกวิหาริยเถราปทาน

http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=33.1&i=21

.. อรรถกถา ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๒ ๔๓. สกิงสัมมัชชกวรรค 

๕. โกรัณฑปุปผิยเถราปทาน จบ.