Translate

21 มกราคม 2568

พระไตรปิฏก พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๘ มหาวิภังค์ ๑๖ มหาวาร กัตถปัญญัติวารที่ ๑ อนิยตกัณฑ์ คำถามและคำตอบในอนิยตสิกขาบท

   ทำบุญ 
อนิยตกัณฑ์ กัตถปัญญัติวาร
   [๒๓] พระผู้มีพระภาคผู้ทรงรู้เห็น เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น ทรงบัญญัติอนิยตสิกขาบทที่ ๑ ณ ที่ไหน? ทรงปรารภใคร? เพราะเรื่องอะไร? ในอนิยตสิกขาบทที่ ๑ นั้น มีบัญญัติ อนุบัญญัติ อนุปันนบัญญัติ สัพพัตถบัญญัติ  ปเทสบัญญัติ  สาธารณบัญญัติ อสาธารณบัญญัติ เอกโตบัญญัติ
อุภโตบัญญัติ หรือ? บรรดาปาติโมกขุทเทศ ๕ อนิยตสิกขาบทที่ ๑ นั้นหยั่งลงในอุเทศไหน? นับเนื่องในอุเทศไหน? มาสู่อุเทศโดยอุเทศที่เท่าไร? บรรดาวิบัติ ๔ เป็นวิบัติอย่างไหน? บรรดาอาบัติ ๗ กองเป็นอาบัติกองไหน? บรรดาสมุฏฐานแห่งอาบัติ ๖ อย่าง เกิดด้วยสมุฏฐานเท่าไร?
บรรดาอธิกรณ์ ๔ เป็นอธิกรณ์อย่างไหน? บรรดาสมถะ ๗ ย่อมระงับด้วยสมถะเท่าไร? ในอนิยตสิกขาบทที่ ๑ นั้น อะไรเป็นวินัย? ในอนิยตสิกขาบทที่ ๑ นั้น อะไรเป็นอภิวินัย? ในอนิยตสิกขาบทที่ ๑ นั้น อะไรเป็นปาติโมกข์? ในอนิยตสิกขาบทที่ ๑ นั้น อะไรเป็นอธิปาติโมกข์? อะไรเป็นวิบัติ? อะไรเป็นสมบัติ?
 อะไรเป็นข้อปฏิบัติ? พระผู้มีพระภาคทรงบัญญัติอนิยตสิกขาบทที่ ๑ เพราะทรงอาศัยอำนาจประโยชน์เท่าไร? พวกไหนศึกษา? พวกไหนมีสิกขาอันศึกษาแล้ว? อนิยตสิกขาบทที่ ๑ นั้น ตั้งอยู่ในใคร? พวกไหนย่อมทรงไว้? เป็นถ้อยคำของใคร? ใครนำมา?

คำถามและคำตอบในอนิยตสิกขาบทที่ ๑
 [๒๔] ถามว่า พระผู้มีพระภาคผู้ทรงรู้เห็น เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น ทรงบัญญัติอนิยตสิกขาบทที่ ๑ ณ ที่ไหน?
       ตอบว่า ทรงบัญญัติ ณ พระนครสาวัตถี.
       ถ. ทรงปรารภใคร?
       ต. ทรงปรารภท่านพระอุทายี.
       ถ. เพราะเรื่องอะไร?
       ต. เพราะเรื่องที่ท่านพระอุทายีผู้เดียว สำเร็จการนั่งในที่ลับคือในอาสนะกำบัง พอจะทำการได้ กับมาตุคามผู้เดียว.
       ถ. ในอนิยตสิกขาบทที่ ๑ นั้น มีบัญญัติ อนุบัญญัติ อนุปันนบัญญัติหรือ?
       ต. มีบัญญัติ ๑ อนุบัญญัติ อนุปันนบัญญัติ ไม่มี ในอนิยตสิกขาบทที่ ๑ นั้น
   ถ. มีสัพพัตถบัญญัติ ปเทสบัญญัติ หรือ?
   ต. มีแต่สัพพัตถบัญญัติ.
   ถ. มีสาธารณบัญญัติ อสาธารณบัญญัติ หรือ?
   ต. มีแต่อสาธารณบัญญัติ.
   ถ. มีเอกโตบัญญัติ อุภโตบัญญัติ หรือ?
   ต. มีแต่เอกโตบัญญัติ.
   ถ. บรรดาปาติโมกขุทเทศ ๕ อนิยตสิกขาบทที่ ๑ นั้น หยั่งลงในอุเทศไหน? นับเนื่องในอุเทศไหน?
   ต. หยั่งลงในนิทาน นับเนื่องในนิทาน.
   ถ. มาสู่อุเทศโดยอุเทศที่เท่าไร?
   ต. มาสู่อุเทศโดยอุเทศที่ ๔.
   ถ. บรรดาวิบัติ ๔ เป็นวิบัติอย่างไหน?
   ต. บางทีเป็นศีลวิบัติ บางทีเป็นอาจารวิบัติ.
   ถ. บรรดาอาบัติ ๗ กอง เป็นอาบัติกองไหน?
   ต. บางทีเป็นอาบัติกองปาราชิก บางทีเป็นอาบัติกองสังฆาทิเสส บางทีเป็นอาบัติกองปาจิตตีย์.
   ถ. บรรดาสมุฏฐานแห่งอาบัติ ๖ อย่าง อนิยตสิกขาบทที่ ๑ นั้น เกิดด้วยสมุฏฐานเท่าไร?
   ต. เกิดด้วยสมุฏฐานอันหนึ่ง คือ เกิดแต่กายกับจิต มิใช่วาจา.
   ถ. บรรดาอธิกรณ์ ๔ เป็นอธิกรณ์อะไร?
   ต. เป็นอาปัตตาธิกรณ์.
   ถ. บรรดาสมถะ ๗ ระงับด้วยสมถะเท่าไร?
   ต. ระงับด้วยสมถะ ๓ อย่าง คือ บางทีระงับด้วยสัมมุขาวินัยกับปฏิญญาตกรณะบางทีระงับด้วยสัมมุขาวินัย บางทีระงับด้วยติณวัตถารกะ.
   ถ. ในอนิยตสิกขาบทที่ ๑ นั้น อะไรเป็นวินัย? ในอนิยตสิกขาบทที่ ๑ นั้น อะไรเป็นอภิวินัย?
 ต. พระบัญญัติเป็นวินัย การจำแนกเป็นอภิวินัย.
 ถ. ในอนิยตสิกขาบทที่ ๑ นั้น อะไรเป็นปาติโมกข์? ในอนิยตสิกขาบทที่ ๑ นั้นอะไรเป็นอธิปาติโมกข์?
       ต. พระบัญญัติเป็นปาติโมกข์ การจำแนกเป็นอธิปาติโมกข์.
       ถ. อะไรเป็นวิบัติ?
       ต. ความไม่สังวรเป็นวิบัติ.
       ถ. อะไรเป็นสมบัติ?
       ต. ความสังวรเป็นสมบัติ.
       ถ. อะไรเป็นข้อปฏิบัติ?
       ต. ข้อที่ภิกษุสมาทานอาปาณโกฏิกศีลตลอดชีวิตว่า จักไม่ทำกรรมเห็นปานนี้ แล้วศึกษาอยู่ในสิกขาบททั้งหลาย เป็นข้อปฏิบัติ.
       ถ. พระผู้มีพระภาคทรงบัญญัติอนิยตสิกขาบทที่ ๑ เพราะทรงอาศัยอำนาจประโยชน์เท่าไร?
       ต. พระผู้มีพระภาคทรงบัญญัติอนิยตสิกขาบทที่ ๑ เพราะทรงอาศัยอำนาจประโยชน์ ๑๐ ประการ คือ เพื่อความรับว่าดีแห่งสงฆ์ ๑ เพื่อความสำราญแห่งสงฆ์ ๑ เพื่อข่มบุคคลผู้เก้อยาก ๑ เพื่ออยู่สำราญแห่งภิกษุผู้มีศีลเป็นที่รัก ๑ เพื่อป้องกันอาสวะอันจะบังเกิดในปัจจุบัน ๑ เพื่อกำจัดอาสวะอันจักบังเกิด
ในอนาคต ๑ เพื่อความเลื่อมใสของชุมชนที่ยังไม่เลื่อมใส ๑ เพื่อความเลื่อมใสยิ่งของชุมชนที่เลื่อมใสแล้ว ๑ เพื่อความดำรงมั่นแห่งพระสัทธรรม ๑ เพื่ออนุเคราะห์พระวินัย ๑
   ถ. พวกไหนศึกษา?
   ต. พระเสขะและกัลยาณปุถุชนศึกษา.
   ถ. พวกไหนมีสิกขาอันศึกษาแล้ว?
   ต. พระอรหันต์มีสิกขาอันศึกษาแล้ว.
   ถ. อนิยตสิกขาบทที่ ๑ นั้น ตั้งอยู่ในใคร?
   ต. ตั้งอยู่ในสิกขากามบุคคล.
   ถ. พวกไหนย่อมทรงไว้?
   ต. อนิยตสิกขาบทที่ ๑ ย่อมเป็นไปแก่พระเถระพวกใด พระเถระพวกนั้นย่อมทรงไว้.
   ถ. เป็นถ้อยคำของใคร?
   ต. เป็นพระดำรัสของพระผู้มีพระภาค อรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า.
   ถ. ใครนำมา?
   ต. พระเถระทั้งหลายนำสืบๆ กันมา.

รายนามพระเถระผู้ทรงพระวินัย
       พระเถระเหล่านี้ คือ พระอุบาลี พระทาสกะ พระโสณกะ พระสิคควะ
       รวมเป็น ๕ ทั้งพระโมคคัลลีบุตร นำพระวินัยมาในทวีปชื่อว่าชมพู อันมีสิริ.
       แต่นั้น พระเถระผู้ประเสริฐ มีปัญญามาก เหล่านี้ คือ พระมหินทะ ๑
       พระอิฏฏิยะ ๑ พระอุตติยะ ๑ พระสัมพละ ๑ ... พระเถระผู้ประเสริฐ
       มีปัญญามากเหล่านี้รู้พระวินัย ฉลาดในมรรคา ได้ประกาศพระวินัยปิฎกไว้ใน
             ตามพปัณณิ.

คำถามและคำตอบในอนิยตสิกขาบทที่ ๒
       [๒๕] ถามว่า พระผู้มีพระภาคผู้ทรงรู้เห็น เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น ทรงบัญญัติอนิยตสิกขาบทที่ ๒ ณ ที่ไหน?
   ตอบว่า ทรงบัญญัติ ณ พระนครสาวัตถี.
   ถ. ทรงปรารภใคร?
   ต. ทรงปรารภท่านพระอุทายี.
   ถ. เพราะเรื่องอะไร?
   ต. เพราะเรื่องที่ท่านพระอุทายีผู้เดียว สำเร็จการนั่งในที่ลับกับมาตุคามผู้เดียว.
   ถ. ในอนิยตสิกขาบทที่ ๒ นั้น มีบัญญัติ อนุบัญญัติ อนุปันนบัญญัติหรือ?
   ต. มีแต่บัญญัติ ๑ อนุบัญญัติ อนุปันนบัญญัติ ไม่มีในอนิยตสิกขาบทที่ ๒ นั้น.
   ถ. มีสัพพัตถบัญญัติ ปเทสบัญญัติ หรือ?
   ต. มีแต่สัพพัตถบัญญัติ.
   ถ. มีสาธารณบัญญัติ อสาธารณบัญญัติ หรือ?
   ต. มีแต่อสาธารณบัญญัติ.
   ถ. มีเอกโตบัญญัติ อุภโตบัญญัติ หรือ?
   ต. มีแต่เอกโตบัญญัติ.
   ถ. บรรดาปาติโมกขุทเทศ ๕ อนิยตสิกขาบทที่ ๒ นั้น หยั่งลงในอุเทศไหน? นับเนื่องในอุเทศ?
   ต. หยั่งลงในนิทาน นับเนื่องในนิทาน.
   ถ. มาสู่อุเทศโดยอุเทศที่เท่าไร?
   ต. มาสู่อุเทศโดยอุเทศที่ ๔.
   ถ. บรรดาวิบัติ ๔ เป็นวิบัติอย่างไหน?
 ต. บางทีเป็นศีลวิบัติ บางทีเป็นอาจารวิบัติ.
 ถ. บรรดาอาบัติ ๗ กอง เป็นอาบัติกองไหน?
   ต. บางทีเป็นอาบัติกองสังฆาทิเสส บางทีเป็นอาบัติกองปาจิตตีย์.
   ถ. บรรดาสมุฏฐานแห่งอาบัติ ๖ อย่าง อนิยตสิกขาบทที่ ๒ นั้น เกิดด้วยสมุฏฐานเท่าไร?
   ต. เกิดขึ้นด้วยสมุฏฐาน ๓ คือ บางทีเกิดแต่กายกับจิต มิใช่วาจา บางทีเกิดแต่วาจากับจิต มิใช่กาย บางทีเกิดแต่กาย วาจา กับจิต ...
   ถ. บรรดาอธิกรณ์ ๔ เป็นอธิกรณ์อะไร?
   ต. เป็นอาปัตตาธิกรณ์.
 ถ. บรรดาสมถะ ๗ ระงับด้วยสมถะเท่าไร?
   ต. ระงับด้วยสมถะ ๓ อย่าง คือ บางทีระงับด้วยสัมมุขาวินัยกับปฏิญญาตกรณะ บางทีระงับด้วยสัมมุขาวินัย บางทีระงับด้วยติณวัตถารกะ.
อนิยต ๒ สิกขาบท จบ.
หัวข้อประจำกัณฑ์
      [๒๖] อนิยต ๒ สิกขาบท คือ สิกขาบทว่าด้วยอาสนะกำบังพอจะทำการได้ ๑ อาสนะกำบังไม่ถึงขนาดนั้น ๑ อันพระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐ ผู้คงที่ ทรงบัญญัติไว้ดีแล้วแล.
อรรถกถา ปริวาร  มหาวิภังค์ ๑๖ มหาวาร อนิยตกัณฑ์เป็นต้น  เนื้อความอรรถกถาส่วนนี้ ศึกษาได้จากอรรถกถาที่มีมาก่อนหน้านี้ (ข้อ 1).
อรรถกถาที่มีมาก่อนหน้านี้ :-
               อรรถกถา ปริวาร มหาวิภังค์ ๑๖ มหาวาร
               ปาราชิกกัณฑ์เป็นต้น
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=8&i=1
               อรรถกถาที่มีถัดจากนี้ :-
               อรรถกถา ปริวาร                ย่อหัวข้อสมุฏฐาน
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=8&i=826
 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :-

ไม่มีความคิดเห็น: