LAST DAY OF SALYATORE BESSO
(Related by the Italian Minister at Pekin, Count Carlo Sforza, to Alberto Lumbroso on 19th May, 1912)
วันที่ 2 พฤษภาคม 1912 เป็นเช้าวันที่ 2 ที่ฉันได้พบกับซัลวาโตเร เบสโซ เราคุยกันประมาณครึ่งชั่วโมง และเป็นครั้งแรกที่ฉันรู้สึกว่าร่างกายของเขาดูหดหู่มากเป็นพิเศษ แต่ยังคงมีจิตใจที่กล้าหาญตามปกติ เขาเล่าอีกครั้งเกี่ยวกับการเดินทางกลับของเขาผ่านไซบีเรีย เขาบ่นว่าหนาวมาก อาการนี้ทำให้เราตกใจ
อย่างไรก็ตาม เขาดูร่าเริงและสงบนิ่งเหมือนเคย เขาขอ
ให้ฉันส่งจดหมายทริบูน่าซึ่งฉันได้รับเพียงคนเดียวในปักกิ่งให้เขาต่อไป เมื่อฉันลุกขึ้น เขาก็พูดว่า: "ขออภัยในความประมาทเลินเล่อที่ขอร้องให้คุณพาเคาน์เตสมาด้วยเมื่อคุณมาเยี่ยมฉันอีกครั้ง ฉันเห็นเธออย่างยินดีที่สถานทูต เธอช่างน่ารัก... และฉันคิดถึงเธอ" ฉันสัญญากับเขาแล้วจากไป เป็นครั้งแรกที่ฉันยุ่งมาก
หลังจากรับประทานอาหารกลางวัน (ยังเป็นวันที่ 2)
หมอเขียนจดหมายถึงฉันว่าเบสโซมีอาการหมดสติอย่างรุนแรง และคิดว่าอาการของเขาสิ้นหวังแล้ว : ฉันรีบไปที่โรงพยาบาลตอนบ่ายสามโมง เมื่อเข้าไป ฉันพูดว่า “คุณรู้ไหม เบสโซ ฉันมาเยี่ยมบาทหลวงคาปี้ ดังนั้น เนื่องจากฉันอยู่ที่นี่ ฉันจึงมาเยี่ยมคุณอีกครั้ง” เขาขอบคุณฉัน ยอมรับว่าเขาเหนื่อยมาก ขอตัวที่พูดจาไม่ดี และขอร้องให้ฉันพูดบ้าง อย่างไรก็ตาม เขามักจะแทรกการสนทนาโดยพูดถึงบทความที่จะส่งไปยัง Tribuna บาทหลวงลีโอเน็ตติ ดร. แมนเนลลี่ และพยาบาลอากอสเตโออยู่ที่นั่น เมื่อเห็นอาการของเขาในสภาพทรุดโทรม ฉันคิดว่าคงจะดีถ้าอยู่กับเขาตามลำพัง และคนอื่นๆ ก็จากไปพร้อมโบกมือลา
ฉันจึงพูดว่า: “ฟังนะ เบสโซ เราอยู่กันตามลำพัง ... ฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่า คุณจะหายป่วยในเร็วๆ นี้ แต่แน่นอนว่าฉันจะเขียนจดหมายไปหาคนของคุณว่าคุณป่วย เนื่องจากคุณเขียนหนังสือไม่ได้ คุณอยากให้ฉันพูดอะไรกับแม่ของคุณไหม”
เขาตอบว่า: “ขอบคุณมาก . . . . ขอร้องเถอะ อย่าทำให้พวกเขาตกใจเลย ... มันไม่คุ้มหรอก . . . บอกพวกเขาไปว่าฉันไม่สบาย และฉันหวังว่าจะจากไปได้ทันทีที่ฉันหายดี” จากนั้นฉันก็เสริมว่า: “แน่นอน เบสโซ ตอนนี้คุณแย่ลงมาก แต่คุณก็มีข้อดีมากกว่าบาทหลวงคาปี้ (ซึ่งจริงๆ แล้วเป็นคนตายไปแล้ว) อย่างน้อยก็มีข้อดีที่ยิ่งใหญ่กว่า 'วัยหนุ่ม' มาก”
เบสโซตอบว่า: “โอ้ แน่นอน ไม่มีอะไรเทียบได้กับาท
หลวงคาปี้! . . . ” เขาขอร้องฉันอีกครั้งให้ส่ง Tribuna ไปให้เขา และอย่าไปทำให้คนของเขาตกใจเมื่อฉันเขียนจดหมายกลับบ้าน
ฉันลุกขึ้น เขาสวมชุดลายสก็อต ฉันบอกเขาว่าอย่ายื่นมือออกไป และเพื่อบอกลา ฉันจึงวางมือทั้งสองของฉันไว้บนไหล่ของเขาเป็นเวลาหนึ่งช่วง เขาเงยหน้าขึ้น ยิ้ม และพูดว่า : "ใช่ ... ฉันจะพบคุณพรุ่งนี้ ... "
ฉันรู้สึกเหมือนกำลังคุยกับชายที่กำลังจะตาย เขาเสียชีวิต
เมื่อเวลา 18.00 น. นั่นคือประมาณหนึ่งชั่วโมงครึ่งหลังจากที่ฉันจากเขาไป โดยยังคงเต็มไปด้วยศรัทธาและความหวังในพลังของวัยหนุ่มของเขา ในช่วงวันสุดท้าย ซัลวาโตเรกล่าวกับเพื่อน ๆ ที่ไปเยี่ยมเขา "ในเดือนกุมภาพันธ์ ฉันมีความสุขมาก ในเดือนมีนาคมเช่นกัน ในเดือนเมษายนก็เช่นกัน ฉันจะคร่ำครวญไปทำไม ฉันมีความสุข" เฮดี
ในเดือนพฤษภาคมที่ 2 เวลา 6 โมงเย็นพอดี ในเวลา
สิบนาทีต่อมา เขาพูดกับผู้บัญชาการเมเรกาเกี่ยวกับการเดินทางใกล้ ๆ ของเขาไปยังอิตาลีและแผนการเดินทางของเขาจากอีร์คุตสค์ มอสโกว์ เวียนนา เขาหวังว่าพ่อแม่ของเขาจะมาพบเขาที่เวนิส เขาอยู่ที่โรงพยาบาลแซ็งต์มิเชลเป็นเวลา 26 ชั่วโมง
TELEGRAMS I
Rome, 1st May, 8.15 p.m. โรม 1 พฤษภาคม 20.15 น.
ประกันภัยทั่วไป โปรดแจ้ง Besso ว่าเอกอัครราชทูตจีน
ของเราได้ส่งโทรเลขถึงใครบางคนในจีนเพื่อนำตัว Salvatore ที่ป่วยมาทันที เอกอัครราชทูตต้องการคนในครอบครัว ฉันแนะนำให้ไปเอง แต่ดูเหมือนว่าฉันจำเป็นต้องไปกับแพทย์ การที่ฉันอยู่ที่นั่นเพียงอย่างเดียวไม่เพียงพอ ขอร้อง Besso ให้ส่งโทรเลขถึงฉันด่วนในเย็นวันนี้ เพราะฉันต้องตอบกลับรัฐมนตรีทันที พรุ่งนี้ 2 พฤษภาคม ฉันจะอยู่ที่โรม ฉันจะไปที่ฟลอเรนซ์ โรงแรมเดอฟรองซ์ 3 พฤษภาคม ขอแสดงความนับถือ
II ALBERTO LUMBROSO
ปักกิ่ง 2 พฤษภาคม 22.30 น. รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ โรม Salvatore Besso เพิ่งเสียชีวิตจากวิกฤตที่ไม่คาดคิด โปรดแจ้งให้ครอบครัวทราบ เราจะรู้สึกขอบคุณที่ทราบว่าเขาได้รับการดูแลอย่างดี ฉัน SFORZA ปักกิ่ง 3 พฤษภาคม 23.55 น. รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ กรุงโรม
ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งต่อเบสโซที่ ศพอันเป็นที่รักจะถูกฝังในสุสานของอิตาลีในวันพรุ่งนี้
TELEGRAMS
โทรเลข ในโลงสังกะสีเพื่ออำนวยความสะดวกในการเคลื่อนย้ายในที่สุด เมื่อวานนี้ ฉันไปเยี่ยมซัลวาโตเรสองชั่วโมงก่อนวิกฤตการณ์ร้ายแรงครั้งล่าสุด และในการสนทนาอันยาวนานและเป็นกันเอง เขาดูมั่นใจว่าเขาจะฟื้นตัวได้เร็ว เขาขอร้องให้ฉันเขียนข่าวของเขาให้ครอบครัวทราบ แต่ ^นี่คือคำพูดของเขา ^โดยไม่มีการตื่นตระหนกอย่างไม่มีเหตุผล ฉันเก็บสิ่งของของผู้เสียชีวิตทุกชิ้นไว้โดยสันนิษฐานว่าจะมอบให้กับพี่เขย ลุมโบรโซ SFORZA
IV โรม 3 พฤษภาคม 14.35 น. Comm. Marco
Besso, Excelsior, Lido, Venice ด้วยความรู้สึกเศร้าโศกอย่างสุดซึ้ง ข้าพเจ้าขอร่วมแบ่งปันความรู้สึกเสียใจของมารดาผู้สิ้นหวังในช่วงเวลาอันน่าเศร้าโศกนี้ด้วยใจจริง และจะจัดการทุกอย่างตามที่ท่านปรารถนา
 |
| Derfflinger |
V SANGIULIANO Pekin, 4,ih May, 12.59
p.m. Besso, Excelsior, Lido, Venice ทุกอย่างได้รับการจัดเตรียมตามความปรารถนาตามธรรมชาติของครอบครัวผู้สิ้นหวัง พรุ่งนี้จะพาศพที่รักไปฝังชั่วคราวที่สุสานในอิตาลี SFORZA ด้วยคำบอกเล่าอันโศกเศร้า พี่เขย บารอนอัลแบร์โต ลุมโบรโซ ออกเดินทางจากไซบีเรียไปยังเมืองเพกินทันทีเพื่อนำศพไปและเก็บเอกสารและสิ่งของต่างๆ ที่เป็นของซัลวาโตเร เบสโซ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ ซานจิอูลิอาโน ได้ตอบกลับโทรเลขจากตระกูลเบสโซด้วยข้อความข้างต้น โดยขอร้องให้เขาจัดการเรื่องการฝังศพชั่วคราวและส่งศพกลับอิตาลี ออน ดิ ซานจิอูลิอาโนจึงรีบดำเนินการเรื่องนี้ทันที ดังที่เห็นได้จากโทรเลขต่อไปนี้ที่เขาส่งถึงเคานต์สฟอร์ซา รัฐมนตรีอิตาลีประจำเมืองปักกิ่ง
VI Pkkin, 15 พฤษภาคม 17.30 น. Besso,
Excelsior, Lido, Venice ศพถูกฝังในสุสานชั่วคราวในอิตาลี โดยมีชาวอิตาลีทั้งหมดร่วมด้วย รอการจากไปของ ครอบครัวที่สิ้นหวัง
VII เบสโซ โรม ปักกิ่ง 19 พฤษภาคม 11.45 น. ปัจจุบันหลุมศพเต็มไปด้วยดอกไม้ ALBERTO.
VIII ปักกิ่ง 24 พฤษภาคม 11.10 น. เบสโซ เอ็กเซลซิเออร์ ลีโด เวนิส โอเชียนิกรับศพอย่างเดียว ออกจากเซี่ยงไฮ้วันที่ 15 กรกฎาคม เราจะไปถึงกรกฎาคม ถึง 21 มิถุนายน คุณอาจจะโทรเลข/กงสุล เซี่ยงไฮ้ ALBERTO.
IX โรม ถ้าคุณคิด แม่ ความบังเอิญที่ขมขื่นและแปลก
ประหลาด พี่เขยลัมโบรโซออกไปที่เมืองเพกินเพื่อไปเอาศพในวันเกิดของซัลวาโตเร เบสโซ ซึ่งเกิดเมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2427 ลัมโบรโซ โรงแรมวากอน ลิทส์ เมืองเพกิน ฉันเกรงว่าการจากไปเป็นเวลานานจะทำให้ครอบครัวของคุณกังวล ไซบีเรียนกลับมาฝากศพด้วยความอิจฉา โทรเลข
X ปักกิ่ง 25 พฤษภาคม 17.35 น. เบสโซ เอ็กเซลซิเออร์ ลีโด เวนิส ศพต้องถูกส่งไปที่เทียนจินและเซี่ยงไฮ้ไม่มีความกล้าที่จะละทิ้งมัน ขอบคุณ เขียนได้จนถึงวันที่ 2 มิถุนายน ถึงสถานกงสุลเซี่ยงไฮ้ เนื่องจากฉันจะออกเดินทางในวันที่ 22 ตามคำสั่งของ Derfflinger อัลเบอร์โต
MEMOIR LETTERS
I 8 พฤษภาคม 1912 เพื่อนของ Deak : ได้อ่านจดหมายของคุณแล้ว ขอคารวะและขอบคุณคุณในนามของเพื่อนร่วมงาน และได้พูดถึงฉัน Salvatore ผู้น่าสงสาร เกี่ยวกับการทำงานหนักของเขา และการเดินทางศึกษาของเขาในประเทศของ Marco Polo ทุกคนได้แสดงความเสียใจและยอมรับ LUIGI RAVA, CONGEESSO DEGLI AICI DELLA PrEVIDENZA.
II หมายเหตุที่ตีพิมพ์โดย Corriere della Sera
ฉบับที่ 153 ปี 37 อาณานิคมเล็กๆ ของอิตาลีได้รับความสูญเสีย Salvatore Besso จาก Tribuna เพื่อนร่วมงานที่กล้าหาญและอายุน้อยของฉันเสียชีวิตแล้ว หัวใจวายเฉียบพลันทำให้เขาเสียชีวิต เขาเป็นเพื่อนที่ยิ้มแย้มและสงบเสงี่ยม เต็มไปด้วยความรักชีวิต และเห็นอกเห็นใจด้วยความหวังและความคิดอันเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ด้วยความโศกเศร้าอย่างยิ่ง เราได้นำเขาไปที่สุสานเล็กๆ ที่ร่มรื่นในอิตาลี เขาอายุได้ยี่สิบแปดปี เขาเสียชีวิตโดยมีเพื่อนร่วมชาติคอยดูแลโดยไม่รู้ว่าเขากำลังจะตาย RENATO SIMONI
ในระหว่างการประชุมคณะกรรมการเมื่อวันที่ 7 พฤษภาคมที่ "Congresso degli Amici della Previdenza" ลุยจิ ราวาลุกขึ้นและพูดจาแสดงความรู้สึกถึงซัลวาโตเร เรสโซ คำปราศรัยของลุยจิ ราวาได้รับการรายงานใน Gazettadi Venezia เมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม 1912
MEMOIR LETTERS
LETTERS FROM COUNT SFORZA Italian Minister at Pekin
I สถานเอกอัครราชทูตอิตาลี พีคิน 28 เมษายน 1912 ท่านผู้บัญชาการที่รัก ข้าพเจ้ารู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้เห็นลูกชายของคุณมาที่นี่ แม้ว่าข้าพเจ้าจะเสียใจที่ต้องบอกว่าสุขภาพของเขาไม่ค่อยดีมาสักระยะหนึ่งแล้วก็ตาม . . •
ดร. แมนเนลลีแห่งสถานเอกอัครราชทูตผู้มีความสามารถ
มาก ได้ทำทุกวิถีทางเพื่อลูกชายของคุณ แต่หากความสงบนิ่งของลูกชายของคุณน่าชื่นชมในด้านหนึ่ง ข้าพเจ้าเกรงว่าอีกด้านหนึ่ง จะทำให้เขามีวินัยในตนเองน้อยมาก เราหวังเสมอว่าอาการทางพยาธิวิทยาจะหายไปหมดและจะหายเป็นปกติในไม่ช้า
อย่างไรก็ตาม หากพิจารณาจากเรื่องราวความสงบสุขที่เขาเผชิญความเจ็บป่วยทุกครั้ง และเพื่อ
ประโยชน์ในการไม่ทำให้ครอบครัวของเขาเศร้าโศก เขาจึงไม่ได้เขียนอะไรเลย ฉันคิดว่าไม่ควรห้ามไม่ให้คุณทราบว่า
ความประทับใจของดร. แมนเนลลี่คือลูกชายของคุณควรกลับอิตาลีโดยเร็วที่สุด พร้อมกับคนที่น่าเชื่อถือไปด้วย
ลูกชายของคุณซึ่งกระตือรือร้นกับสถานที่และเหตุการณ์เหล่านี้ มักจะชอบเลื่อนเรื่องนี้ออกไป
เสมอ
ฉันไม่ต้องการให้คุณต้องวิตกกังวลอย่างจริงจังแต่อย่างใด เพียงแต่ดร. แมนเนลลี่และฉันเห็นว่าครอบครัว
ควรทราบว่าซัลวาโตเรตัวน้อยของพวกเขาไม่สบายเหมือนจดหมายที่เขาเขียนไว้ และอยากให้พ่อแม่ของเขาเชื่อด้วย
ความอ่อนโยน » ; ฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะได้แจ้งข่าวดีกว่านี้ให้คุณทราบในไม่ช้านี้ ในขณะที่ฉันลงนาม ขอ
แสดงความนับถือ
CARLO SFORZA II สถานเอกอัครราชทูตอิตาลี ปักกิ่ง 3 พฤษภาคม เรียนท่านผู้ว่าการ เบสโซ :
หลังจากโทรเลขอันโหดร้าย
เมื่อคืนนี้ ซึ่งฉันส่งถึงรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ เพื่อให้ข่าวนี้ไปถึงคุณโดยที่ไม่เจ็บ
ปวดที่สุด ไม่มีอะไรจะเศร้าไปกว่านี้อีกแล้วที่จะพูดกับใจของพ่อคุณและของนางเบสโซ ในทางตรงกันข้ามความจริง
อันเปลือยเปล่าไม่สามารถเป็นอื่นใดนอกจากการปลอบโยนใจคุณได้ เพราะอย่างน้อย คุณจะรู้ว่าลูกชายของคุณ ซึ่ง
สร้างแต่มิตรภาพและความเห็นอกเห็นใจให้ที่นี่เท่านั้น ได้รับการดูแลด้วยความเอาใจใส่แบบพี่น้องจากแพทย์และลูก
ชายที่ปรารถนาความรักใคร่เช่นนี้ รู้สึกว่าตัวเองถูกห้อมล้อมด้วยบรรยากาศของมิตรภาพอันจริงใจตลอดเวลา .
. . .
การจากไปของเขาทำให้พวกเราทุกคนตกใจ และพวกเราชาวอิตาลีทุกคนจะไปกับเขาที่สุสานในวันพรุ่งนี้ ซึ่ง
เขาจะพักผ่อนอยู่ข้างๆ กะลาสีผู้กล้าหาญที่เสียชีวิตที่นี่ในปี 1900 ทุกอย่างจะจัดเตรียมไว้เพื่อให้ครอบครัวของเขา
สามารถจัดการและตัดสินใจตามความปรารถนาของพวกเขา เป็นเรื่องน่าเศร้าเพียงใดที่ต้องเขียนทั้งหมดนี้ถึงพ่อที่น่า
สงสารและแม่ที่สิ้นหวัง! ฉันอยากคุยกับคุณมากกว่า เพื่อที่คุณจะได้มีความรู้สึกอย่างน้อยว่าซัลวาโตเรหนุ่มของคุณ
ไม่ได้ตายท่ามกลางคนแปลกหน้า
โปรดรับและแสดงความเห็นอกเห็นใจอย่างสุดซึ้งของฉันต่อคุณนายเบสโซ และเชื่อฉันเถอะ ขอแสดงความนับถือ
อย่างสุดซึ้ง คาร์โล ฟอร์ซา ป.ล. เมื่อเช้านี้เองที่เขามาเยี่ยมเขา (เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่เขามาโรงพยาบาล)
เขาขอร้องให้ฉันเขียนจดหมายถึงแม่ของเขา "แต่ไม่ทำให้เธอตกใจ ^เพราะไม่มีอะไรเกิดขึ้น"
สถานเอกอัครราชทูตอิตาลี ปักกิ่ง เอ็มเอช พฤษภาคม 1912 เรียน พล.ต.เบสโซ
ฉันได้
รับโทรเลขของคุณเมื่อวันที่ 3 เมื่อเช้านี้ ฉันได้จัดการเรื่องต่างๆ เรียบร้อยแล้วเพื่อให้เก็บบทความทุกบทความ
รวมถึงกระดาษแผ่นเล็กๆ ที่ดูเหมือนไม่มีนัยสำคัญที่สุดไว้ และเมื่อวานนี้ ฉันได้นำทุกอย่างมาที่สถานเอกอัครราชทูตอย่าง
น่าเสียดาย ดร. แมนเนลลีแห่งสถานเอกอัครราชทูตได้ดูแลลูกชายของคุณด้วยความรักและความจริงใจซึ่งไม่สามารถ
หาสิ่งใดมาเปรียบได้ เขาเป็นแพทย์ที่ขยันและมีความรู้ และแน่นอนว่าเราสามารถช่วยเหลือลูกชายของคุณได้
เมื่อในช่วง
วันสุดท้ายของชีวิต ลูกชายของคุณมีอาการแย่ลงกะทันหันและถูกนำตัวออกจาก Hotel des Wagons Lits ไปยัง
โรงพยาบาลของย่านการทูต ฉันมักจะไปเยี่ยมเขาเสมอ และด้วยความสุภาพอันประณีตซึ่งเป็นลักษณะเฉพาะของเขา เขา
ไม่เคยพลาดที่จะแสดงความขอบคุณอย่างสุดซึ้งสำหรับ "ความรักแบบพี่น้อง" (คำพูดของเขาเอง) ที่เขาได้รับอยู่ราย
ล้อม . . . แม้ว่า Salvatore ของคุณจะอยู่ที่โรงพยาบาลเพียงสองวัน แต่ก็ได้รับความรักจากทุกคนเช่นกัน เขา
ได้รับการดูแลจากซิสเตอร์ชาวฝรั่งเศสและอิตาลี
: บาทหลวง Leonetti ผู้ใจดี ซึ่งเป็นบาทหลวงประจำสถาน
เอกอัครราชทูต และได้สร้างมิตรภาพกับผู้เสียชีวิตอันเป็นที่รัก กล่าวว่าเขา (ลูกชายผู้ล่วงลับของคุณ) ไม่มีความเชื่อ
ที่เป็นบวกและเป็นประเพณี ดังนั้นเขาจึงไม่ถูกรบกวนด้วยคำใบ้ที่มีลักษณะทางศาสนาซึ่งอาจทำให้เขากังวล แม้ว่า
จะมีเจตนาดีก็ตาม (นี่เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่เขาจากไปอย่างเงียบๆ) เขากำลังเล่าให้ฉันฟังอย่างเงียบๆ เกี่ยวกับการ
เดินทางกลับของเขาเพียงสองชั่วโมงก่อนจะจากไป
ฉันกลับมาที่โรงพยาบาลทันทีที่ได้ยินข่าวการเสียชีวิตของเขา
อย่างไม่คาดคิด และเห็นซิสเตอร์ทุกคนร้องไห้ด้วยความอาลัยต่อการเสียชีวิตของชายหนุ่มผู้นั้น ซึ่งแม้แต่ที่นั่นก็ยังมี
ผู้คนแสดงความเสียใจมากมาย ศพอันเป็นที่รักได้ถูกวางไว้ในโบสถ์ที่อยู่ติดกัน เพื่อรอรับโลงสังกะสี ซึ่งเราต้องสั่งซื้อ
ทางโทรเลขจากเทียนจิน ฉันทำเช่นนั้นเพราะคิดว่าครอบครัวต้องการให้นำร่างผู้เสียชีวิตกลับไปที่อิตาลีและเนื่องจาก
ลูกชายของคุณต้องการการเยี่ยมเยียนจากภรรยาของฉันมากเพียงไม่กี่ชั่วโมงก่อนที่เขาจะเสียชีวิต เธอจึงไปคุกเข่าลง
ข้างๆ เขาเป็นเวลานานเมื่อคืนนี้
ฉันเขียนจดหมายหาคุณด้วยความรีบเร่ง เนื่องจากถูกกดดันจากกิจการทางการเมืองที่
เร่งด่วนในช่วงเวลาสำคัญนี้ สิ่งนี้ทำให้ฉันหวังว่าความเศร้าโศกในฐานะพ่อของคุณจะได้รับการปลอบโยนด้วยการ
ทำภารกิจที่ต้องใช้ความพยายามอย่างหนักต่อไป เชื่อฉันด้วยความเห็นอกเห็นใจอย่างสุดซึ้ง ด้วยความเคารพ
SFORZA
IV สถานเอกอัครราชทูตอิตาลี ปักกิ่ง5 พฤษภาคม 1912 เรียนท่านคณะกรรมการฯ เบสโซ :
เมื่อวานนี้ ฉันได้ส่งโทรเลขถึงคุณที่เมืองเวนิส (เอ็กเซลซิเออร์) ทันทีที่ฉันกลับจากการเดินทางแสวงบุญอัน
เศร้าโศก ซึ่งเราได้นำศพของคุณและซัลวาโตเรผู้เป็นที่รักของเราไปที่หลุมฝังศพชั่วคราว ซึ่งความสงสารและความรัก
ของครอบครัวจะพาเขากลับอิตาลีในไม่ช้า
เพื่อรักษากล่องสังกะสีและไม้สองกล่องไว้ เมื่อคืนนี้ ฉันจึงสร้างห้องนิรภัยด้วยปูนซีเมนต์ในสุสานเล็กๆ
แห่งหนึ่งในอิตาลี ซึ่งลูกชายของคุณฝังอยู่ข้างๆ กะลาสีเรือผู้กล้าหาญที่เสียชีวิตในการสู้รบเมื่อปี
1900
สมาชิกทุกคนของคณะทูต เจ้าหน้าที่กองทหารรักษาการณ์ และนักการทูตต่างประเทศ
ต่างๆ ซึ่งเขาได้พบที่บ้านของฉัน ต้องการแสดงความเสียใจเป็นครั้งสุดท้ายร่วมกับฉัน ความ
โศกเศร้าและความเสียใจแสดงออกบนใบหน้าของ
ตามความปรารถนาของคุณ ฉันจะเร่งดำเนินการ
เรื่องการขนส่ง ฉันคิดว่าการขนส่งทางบกจะยากลำบากมาก ส่วนทางทะเล พิธีการจะสั้นกว่า
เช้านี้ จดหมายถึงคณะทูตจากรถม้าลิทส์ฟอร์ยัวร์สัน ข้าพเจ้าขอทูลขอต่อพระองค์ให้มีที่สำหรับ
เขาบนทรานส์ไซบีเรีย! ชายหนุ่มผู้น่าสงสารและรักใคร่
อย่างน้อยเขาก็ไม่มีความวิตกกังวลและความเจ็บปวดจากการ
ได้เห็นการมาของพระองค์ แต่เป็นพ่อแม่ที่น่าสงสาร! ด้วยความเคารพ SFORZA เพื่อนรัก:
V สถานเอกอัครราชทูตอิตาลี ปักกิ่ง 2 พฤศจิกายน ข้าพเจ้าไม่แปลกใจเลยที่คุณและนางเบสโซยังคงรู้สึกเศร้า
โศกอย่างรุนแรงเหมือนในช่วงแรกๆ ทุกอย่างช่างโหดร้ายสำหรับคุณในแบบที่คุณสูญเสียลูกชายที่รักไป
ข้าพเจ้า
เขียนจดหมายถึงท่านขณะเดินทางกลับจากสุสานอิตาลี ซึ่งก่อนหน้านี้เพื่อนร่วมชาติของพวกเขาทุกคนจะร่วมกัน
ประกอบพิธีมิสซาไว้อาลัยให้กับทหารอิตาลีที่เสียชีวิตในการปิดล้อมสถานเอกอัครราชทูตเมื่อสิบสองปีก่อน ข้าพเจ้า
และคนอื่นๆ ต่างก็รู้สึกเสียใจอย่างจริงใจต่อซัลวาโตเรผู้เคราะห์ร้ายของท่านเช่นกัน ซึ่งเขาได้พักผ่อนอยู่ท่ามกลาง
หลุมศพของทหารเหล่านั้นชั่วระยะหนึ่ง
เชื่อข้าพเจ้าเถอะ ด้วยความรักใคร่ คาร์โล สฟอร์ซา CARLO SFORZA. LETTERS FROM SALVATOREBESSO TO COUNT SFORZA จดหมายจากซัลวาโตเร เบสโซถึงเคานต์สฟอร์ซา
ข้าพเจ้ากำลังส่งแผ่นกระดาษเหล่านี้ไปยัง
คอมมานโด มาร์โก เบสโซ ซึ่งสำหรับเขาแล้วจะเป็นบันทึกอันมีค่า และข้าพเจ้าฝากไว้กับบารอน
ลุมโบรโซ ซึ่งได้แสดงความระมัดระวังอย่างยิ่งในการรวบรวมความทรงจำทุกอย่างเกี่ยวกับพี่เขย
ของเขา สฟอร์ซา
ปักกิ่ง 8 มิถุนายน 1912 พ่อตาที่รัก ข้าพเจ้ากำลังส่งจดหมายจากซัลวาโตเรผู้ยากไร้ถึง สฟอร์ซาถึงท่าน
จดหมาย
เหล่านี้เป็นฉบับสุดท้ายที่ท่านเขียน และ รัฐมนตรีของเราคิดว่าจดหมายเหล่านี้จะเป็นความทรงจำอันล้ำค่า
สำหรับเรา จึงได้มอบหมายให้ข้าพเจ้าส่งจดหมายเหล่านี้ถึงท่าน ข้าพเจ้าหวังว่าจดหมายของข้าพเจ้า (ที่ลง
ทะเบียนแล้วทั้งหมด) จะไปถึงท่านอย่างสม่ำเสมอ ส่วนบันทึกอื่นๆ ข้าพเจ้าหวังว่าจะรวบรวมไว้ได้ภายในสี่วันที่แยก
จากข้าพเจ้าจากการเดินทาง อ้อมกอดถึงคุณและแม่สามีของฉัน ผู้แสนดีและเศร้าโศก
จากคุณที่รักฉัน อัลเบอร์โต
ปักกิ่ง 22 กุมภาพันธ์ 1912 เคานต์ที่รักที่สุด : ฉันขอขอบคุณคุณมากสำหรับความเอื้ออาทรของคุณ
ซึ่งทำให้ฉันสนใจมาก ฉันมีความคิด ถ้าตอนนี้มันยากเกินไปที่จะขอให้เข้าเฝ้าจามูส ทำไมคุณไม่
แนะนำฉันให้รู้จักไววูปูโดยทั่วไป ซึ่งพวกเขาคุ้นเคยกับการพบนักข่าว และพวกเขาจะจัดการเรื่อง
ต่างๆ ให้กับผู้ฟังที่มีชื่อเสียงทันทีผ่านการแนะนำของคุณ ขอโทษที่ทำให้ฉันรำคาญ โปรดจำฉัน
ด้วยความเคารพต่อเคานต์เตสและเชื่อฉัน คุณที่รักและซาบซึ้ง เอส. เบสโซ
II ปักกิ่ง ไตรมาสที่ 2 กุมภาพันธ์ 1912 เคานต์ที่รักที่สุด :
ขอบคุณมากสำหรับความสุภาพของคุณ ดังนั้น
ฉันจะเตรียมตัว สำหรับช่วงเวลาอันยิ่งใหญ่ จากการเมืองไปสู่สุนทรียศาสตร์ ฉันเข้าใจว่าฤดูร้อน
พระราชวังจะเปิดให้สาธารณชนเข้าชมอีกครั้งก่อนที่ศาลจะย้ายไปที่นั่น หากฉันได้รับอนุญาต
สำหรับวันเยี่ยมชมผ่านทางคุณ ฉันจะรู้สึกขอบคุณคุณมาก พระราชวังฤดูร้อนนั้นมหัศจรรย์มาก
ขอแสดงความนับถือต่อเคาน์เตส เชื่อฉันเถอะ
ขอแสดงความนับถืออย่างจริงใจที่สุด S. BESSOIll Pekin, 1st March, 1912 เคานต์ที่รักที่สุด :
ได้อนุญาตให้เข้าเฝ้าแล้วเช่นกัน คุณ Benso
เป็นเพื่อนที่ยอดเยี่ยมมาก ถึงกระนั้น ดูเหมือนว่าไฟจะเริ่มขึ้นอีกครั้งหรือไม่ บางทีฉันอาจจะได้พบคุณบนเนินเขา
ในเย็นนี้เช่นกัน ขอบคุณอีกครั้งอย่างสุดซึ้งสำหรับความสุภาพของคุณอย่างต่อเนื่อง และด้วยความเคารพ
อย่างสูงต่อเคานต์ เชื่อฉันเถอะ ขอแสดงความนับถืออย่างจริงใจ S. BESSO
IV Pekin เคานต์ที่รักที่สุด :
ขอบคุณมากสำหรับ Tribunas ฉันมีไข้เล็กน้อยเสมอ ขณะ
ที่ไม่ได้นอนบนเตียง ฉันใช้ชีวิตอย่างเงียบสงบมาก และเนื่องจากสภาพอากาศไม่ดี ฉันจึงไม่ได้ออกไปข้างนอก
ฉันจะดีใจที่ได้พบคุณ ขอแสดงความนับถือต่อเคาน์เตส และเชื่อฉันเถอะ
ขอแสดงความนับถือ S. BESSO
* ล่ามประจำสถานเอกอัครราชทูตอิตาลีประจำปักกิ่ง ซึ่งได้ร่วมเดินทางไปกับ S. B. ในการสัมภาษณ์ที่ Yuan
Shi Kai ให้ไว้ในตอนเช้าหลังจากคืนที่เกิดไฟไหม้ในเมืองตาตาร์
V Pekin เคานต์ที่รักที่สุด :
ขอบคุณมากสำหรับคำพิพากษา ฉันได้แก้ไขข้อผิดพลาดและ
บางสิ่งที่ไม่ตรงกับข้อความในจดหมายจากมาเก๊าและกวางตุ้ง ฉันเชื่อว่าโทรเลขของฉันได้รับการขยายความอย่างมาก
ด้วยข้อมูลที่นำมาจากกระทรวงการต่างประเทศฉันอยากไปพบคุณวันนี้ แต่ลมแรงขนาดนี้ ฉันออกไปไม่ได้ ไข้แทบจะ
หายไปแล้ว ขอแสดงความนับถือต่อเคานเตส และเชื่อฉันเถอะ ด้วยความเคารพ S. BESSO.
VI Pekin เคานต์ที่รักที่สุด :
ข้าพเจ้าส่ง Tribunas มาช้านิดหน่อยเพราะ ข้าพเจ้าได้
ตรวจทานบทความแล้ว ไม่เพียงแต่มีการพิมพ์ผิดเท่านั้น แต่ยังมีบางจุดที่ตกหล่นด้วย ข้าพเจ้าจะยินดีเป็นอย่างยิ่งที่
ท่านจะได้อ่านตอนนี้ สวัสดีวันจันทร์อีสเตอร์ และเชื่อข้าพเจ้าเถอะ ด้วยความเคารพอย่างจริงใจ ขอแสดงความนับ
ถือ S. BESSO.
VII Pekin เคานต์ที่รักที่สุด :
ท่านคงยกโทษให้ดินสอได้ แต่ข้าพเจ้ากำลังนอนอยู่บนเตียง
เพราะข้าพเจ้าอ่อนแอมากกว่าจะด้วยเหตุผลอื่นใด . . . และตอนนี้ข้าพเจ้ามาเพื่อขอมานาจากสวรรค์ ข้าพเจ้าจะ
มาหาท่านเคาน์เตสและคุณ ส่วนเรื่องอาหารกลางวัน ฉันขอเวลาสักครู่ โปรดอย่าลืมฉัน และฝากคำทักทายจากฉัน
ด้วยความเคารพอย่างสูง ด้วยความรักใคร่ S. BESSO P.S. Ku Hung Mingishere และฉันมีความสุขกับ
สังคมของเขา
จดหมายจาก DR. MANNELLI I สถานเอกอัครราชทูตอิตาลี ปักกิ่ง 6 กรกฎาคม 1912
เรียน Comm. Besso : •••••• ฉันหลงรักชายหนุ่มคนนั้นมาก เขาเป็นคนดีเป็น
พิเศษ ^ฉันจึงใส่ใจเขา ฉันพูดแบบนี้ไม่ใช่เพื่อประโยชน์ส่วนตัว แต่เพราะฉันพบว่าการอยู่
ร่วมกับคนดีๆ เช่นนี้มีความสุขอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ ความรู้สึกเห็นอกเห็นใจอย่างแท้จริงซึ่งแบ่ง
ออกในหมู่เพื่อนฝูงกลุ่มเล็กๆ แต่คัดเลือกมาอย่างดี ซึ่งคุณอาจรู้จักพวกเขาผ่านจดหมายของซัลวา
โตเร และทุกครั้งที่พบปะกัน พวกเขาไม่เคยพลาดที่จะแสดงความเสียใจอย่างจริงใจและผิดปกติต่อ
การสูญเสียเพื่อนผู้สูงศักดิ์คนนี้ ฉันนึกถึงเลขาธิการของสถานเอกอัครราชทูตสเปน
นาย
การ์ริโด ครอบครัวดิงเคิลมันน์ ชาวแมนดารินคู-หุง-หมิง นายพลมุนเต ที่ปรึกษาของหยวน ชี
ไค และตระกูลฮิวจ์ ผู้สนับสนุนจีนใหม่ตัวยง
เมื่อคืนนี้ นายการ์ริโดและฉันได้รับประทาน
อาหารเย็นร่วมกัน และเขาไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากพูดถึงซัลวาโตเรผู้เคราะห์ร้ายด้วยความ
รู้สึกลึกซึ้ง โดยกล่าวว่า สองสามวันก่อน เคานต์สฟอร์ซาได้เชิญเอส.บี.
ไปรับประทานอาหารกลางวันที่
สถานเอกอัครราชทูตอิตาลี
ความดีและความเอื้ออาทรของเขา—ดังที่เขาพูด—แทบจะไม่น่าเชื่อท่ามกลางความเย้ยหยันและ
ความเห็นแก่ตัวของสังคมสมัยใหม่ รางวัลแห่งความดีของเขาคือเขาไม่ต้องทนทุกข์ทรมาน คุณพูดถึงการขับรถม้า
รอบพระราชวังต้องห้าม (แม่นยำกว่านั้นคือระหว่างพระราชวังและสวนหลวง ห่างจากย่านของเราไปประมาณหนึ่ง
ในสี่ของชั่วโมง) การขับรถครั้งนั้นเป็นสิ่งที่ลูกชายของคุณเรียกว่า "การสการ์โรซซาตา" กลับมาที่จดหมายของคุณ
ฉันเข้าใจดีถึงความโศกเศร้าและความทุกข์ที่ไม่อาจรักษาได้ของคุณ—พ่อแม่—ไม่เพียงแค่สำหรับลูกชายที่สูญเสียไปเท่า
นั้น แต่ยังรวมถึงการสูญเสียที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันด้วย ฉันคงจะปลอบใจไม่ได้หากคิดว่าในจิตวิญญาณของคุณมี
ความสงสัยแม้แต่น้อยว่าในความช่วยเหลือที่ลูกชายของคุณให้ไป ฉันไม่ได้ทำหน้าที่อย่างมีสติสัมปชัญญะเต็มที่ใน
ฐานะหมอและเพื่อน . . . โปรดยอมรับด้วยความเคารพอย่างจริงใจจากฉัน คอมเมนทาเร่ที่รัก พร้อมด้วยนาง
เบสโซ : บารอนเนสที่รัก
II M. MANNELLI สถานเอกอัครราชทูตอิตาลี ปักกิ่ง เดือนกันยายน 1912
คุณคงนึกไม่ถึงว่า
ฉันได้รับจดหมายของคุณด้วยความยินดีเพียงใด ซึ่งฉันได้พบว่าจิตใจของชายผู้สูงศักดิ์ที่สุดผู้นั้นถูกพรากไปจากความ
รักใคร่ของผู้ที่รู้จักเขาอย่างโหดร้ายด้วยความหวานแบบพี่น้อง หลังจากนั้น ญาติพี่น้องทั้งหลาย ^ฉันเองเป็นคนที่
ผูกพันกับเด็กหนุ่มคนนั้นมากที่สุดด้วยความสัมพันธ์ทางอารมณ์บางอย่าง เป็นเรื่องที่น่าเศร้าสำหรับฉันแต่ก็เป็นที่รู้จัก
เมื่อป่วย และฉันจะเสียใจตลอดไปที่ไม่สามารถคว้าดอกไม้นั้นมาจากปากเหวแห่งความเป็นนิรันดร์ได้ . . .
บารอนเนสซา ลีอา ลุมโบรโซ
เขาเป็นคนฉลาด มั่นคง และเข้มแข็งในจิตใจ และจนกระทั่งก่อนสิ้น
ใจ เขาก็ยังคงติดตามและบรรยายความผันผวนของการปฏิวัติครั้งใหญ่ โดยให้ความสำคัญกับการตีความข้อเท็จ
จริง และพยายามโน้มน้าวความคิดเห็นของผู้อื่นอยู่เสมอ โดยไม่เคยถูกผู้อื่นโน้มน้าว ฉันรู้สึกขอบคุณที่คุณได้ถ่ายทอด
ความรู้สึกดีๆ และความปรารถนาดีของแม่ของคุณ ซึ่งฉันจะพยายามถ่ายทอดให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ และหวังว่าจะทำ
ได้ในโพสต์ถัดไป ในระหว่างนี้ บารอนเนสที่รัก โปรดรับคำขอบคุณใหม่จากฉันสำหรับการแสดงออกถึงความเกรงใจ
และความกรุณาของคุณ ฉันเชื่ออย่างสุดซึ้งว่าคุณเคารพฉันมาก
Ill M. MANNELLI สถานเอกอัครราชทูตอิตาลีปักกิ่ง 17 กันยายน 1912 Dkab, Madam :
ฉันรู้สึกประทับใจกับการแสดงออกที่แสนดีของคุณที่มีต่อตัวฉันเอง ซึ่งบารอนเนส ลัมโบรโซส่ง
มาให้ และวันนี้ ฉันตอบสนองความปรารถนาอันเศร้าโศกของคุณด้วยความอ่อนโยนจริงๆ พูดถึงคุณเกี่ยวกับความ
รอดเป็นความสุขที่แท้จริง น่าเสียดายที่ฉันรู้จักเขาเพียงในฐานะผู้บุกรุก แต่ในการพบกันครั้งแรก ฉันรู้สึกว่า
ธรรมชาติอันละเอียดอ่อนและสูงส่งของเขาช่างน่าหลงใหล ในหมู่ชาวอิตาลี เราเป็นเพียงสองผู้นำและผู้สนับสนุนจีนใหม่
ที่เสรี และความรู้สึกที่คล้ายคลึงกันนี้ทำให้เกิดสายสัมพันธ์แห่งความเห็นอกเห็นใจระหว่างเราทันที ซึ่งแน่นแฟ้นขึ้น
เรื่อยๆ เมื่อเขาเรียกฉันไปที่ Hotel des Wagons Lits
ฉันบอกเขาว่าตอนเช้าฉันไปพบนักปฏิวัติชื่อดัง หวางเฉา
หมิงด้วยท่าทางเป็นผู้หญิงและยิ้มแย้มแจ่มใส ซึ่งมีชื่อเสียงในเรื่องการพยายามฆ่าจักรพรรดิด้วยระเบิด ซัลวาโตเรแสดง
ภาพถ่ายมากมายของวีรบุรุษและนักข่าวประเภทพิเศษคนนั้นให้ฉันดูด้วยความพึงพอใจอย่างแท้จริง ซึ่งแสดงให้เห็น
ว่าเขาเป็นกษัตริย์อังกฤษที่แท้จริงและจริงใจ เขาเป็นเพื่อนกับนายกรัฐมนตรีถังเส้ายี่ และกับบุคคลสำคัญอื่นๆ ของ
จีนในกองทัพและนักรบยุคใหม่
แม้แต่สฟิงซ์ก็ยังรู้สึกถึงอิทธิพลที่แปลกประหลาดของวิญญาณที่ได้รับเลือกนั้น
ภาษาไทยเพื่อนและคนรู้จักของเขาซึ่งอาศัยอยู่ที่โรงแรม Hotel des Wagons Lits เป็นชาวต่างชาติโดย
ธรรมชาติ ในบรรดาคนเหล่านี้ คนที่เขารักมากที่สุด ได้แก่ นาง Koch นายและนาง Heugh นาง Munthe
(ภรรยาของที่ปรึกษาของ Yuan-Shi-Kai) กัปตันชาวเยอรมัน Bleyhoeffer ครูฝึกกองทัพจีน พร้อมด้วย
ภรรยาของเขาคือนักเขียนชาวจีน Ku-Hung-Ming นาย Martins รัฐมนตรีโปรตุเกส และนาย
Garrido Cisneros เลขานุการของสถานเอกอัครราชทูตสเปน
นาง Heugh เป็นคนอ่อนโยนและดีเหมือนแม่ชี
และโปร่งใสเหมือนเงา เธอได้นำความอ่อนโยนและเปล่งประกายทั้งหมดของเธอมาใช้ในการเป็นเพื่อนกับ
Salvatore เธอเป็นคนสุดท้ายที่เขียนจดหมายถึงเขา และเธอร้องไห้ออกมาเมื่อฉันบอกว่าเธอจะไม่มีวันได้พบ
เขาอีก โชคไม่ดีที่เธอได้ออกเดินทางไปลอนดอนพร้อมกับผู้บัญชาการ Heugh และจะไม่กลับมาอีก เธอมักจะออกเดิน
ทางไปกับฉันด้วยรถม้าของฉัน "วันก่อนที่เธอจะออกจากเพกิน เราได้ไปแสวงบุญที่วิหารหลวงซึ่งเราได้พักอยู่กับซัลวาโต
เร
เป็นเวลานานมากในครั้งสุดท้ายที่เขาออกไป"
ฉันหวังว่าจะส่งรูปถ่ายของสถานที่นี้ให้คุณดูได้เร็วๆ นี้ เป็นสถานที่เดินเล่นที่ฉันโปรดปรานหลัง
จากทำงานมาทั้งวัน ซัลวาโตเรคงได้เขียนถึงคุณเกี่ยวกับกู่ฮังหมิงและการสัมภาษณ์และการสนทนา
ของเขากับนักปรัชญาผู้ยิ่งใหญ่ผู้นี้ ผู้บูชาจีนโบราณ ผู้ปกครองเกียรติยศและศรัทธาของราช
วงศ์ตาตาร์ที่ล่มสลายไปแล้ว ข่าวหนังสือพิมพ์ที่ฉันแนบมาจะแสดงให้คุณเห็นว่าใครในสองคนนี้
ถูกต้อง
ฉันเชื่อว่ากู่ฮังหมิงเองจะยอมจำนนต่อเอกสารนี้ ซึ่งคงจะเหลือเชื่อมากถ้าไม่เป็นความจริง
นายและนางเบลย์โฮฟเฟอร์และนายการ์ริโดเป็นเพื่อนของซัลวาโตเรที่วิตกกังวลและขยันขันแข็งที่สุดในช่วงวันสุด
ท้ายของการเจ็บป่วย และพวกเขาได้พาศพไปที่สุสานในอิตาลีพร้อมกับพวกเรา ฉันคิดว่ารูปถ่ายของเพื่อนที่จากไป
จะทำให้พวกเขามีความสุขอย่างแท้จริง และฉันขออนุญาตนำรูปถ่ายนี้มาให้คุณดู เพราะมั่นใจว่าคุณจะได้รับการต้อน
รับอย่างอบอุ่นที่สุด
เมื่อวานนี้ฉันอยู่ที่ Hotel des Wagons Lits ด้วยเหตุผลทางอาชีพ ผู้จัดการคนแรก
และคนที่สองซึ่งระลึกถึงลูกชายสุดที่รักของคุณด้วยความรักใคร่ ขอร้องให้ทุกคนจดจำเขา รวมทั้งบารอน ลุม
โบรโซ ด้วยฉันทำด้วยความยินดีอย่างยิ่ง ความใจดีและอัธยาศัยดีอย่างประณีตของซัลวาโตเรของคุณทำให้เขาได้
รับความรักที่ไม่ธรรมดาแต่จริงใจจากคนชั้นสูงและชั้นต่ำที่มีพรสวรรค์ด้านความรู้สึกและหัวใจ ขอให้หลักฐานที่สวย
งามเช่นนี้ช่วยบรรเทาความเศร้าโศกของผู้ที่ชีวิตของพวกเขาควรได้รับการปลอบโยนและทำให้สดใสขึ้น
ในช่วงเวลาแห่งความตายของประวัติศาสตร์ ซึ่งเขาได้เห็นจักรวรรดิที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและเก่าแก่ที่สุด
ของโลกพังทลาย ซัลวาโตเรก็วิตกกังวลเกินกว่าที่จะเห็นว่ามนุษยชาติจะฟื้นคืนชีพขึ้นมาจากที่ของ
มันได้อย่างไร " ลมหายใจสุดท้ายของเขาเหมือนกับลมหายใจของกวีแห่งฟาวสต์
คำขอนี้ได้รับการดำเนินการ และเขาอุทานว่า สวยงาม! " ! “แสงสว่าง” :
ละครชีวิตมนุษย์อันยิ่งใหญ่ที่กำลังก่อตัวขึ้นที่นี่ได้จุดไฟในตัวเขาอย่างไม่อาจต้านทานได้ และแม้แต่ผู้ที่ป่วยก็ยัง
รักษาอำนาจการตัดสินใจของตนเองไว้ได้อย่างเต็มที่
ในขณะที่เขายังคงศรัทธาในอูเฟ่ ไม่เคยยอมจำนนต่อคำตักเตือน
ของผู้ที่พยายามโน้มน้าวเขาตั้งแต่เริ่มป่วย เพื่อกลับไปหาคนที่ความรักและความหวังมีต่อเขาเพียงผู้เดียว และเมื่อ
ได้ยินลมหายใจสุดท้ายของเขา เมื่อได้เห็นความซีดเผือกอันยิ่งใหญ่ของเขา ฉันก็รู้สึกเศร้าโศกเสียใจอย่างที่สุด เช่น
เดียวกับมารดาที่ไม่อาจปลอบโยนได้ ซึ่งไม่ได้เห็นแววตาของเขาเป็นครั้งสุดท้าย—ผู้ซึ่งไม่ได้จูบเขาครั้งสุดท้าย . .
. แต่ด้วยความโศกเศร้าอย่างสุดซึ้งเช่นนี้
คงจะเป็นการปลอบโยนสำหรับคุณที่รู้ว่าซัลวาโตเรไม่เคยจินตนาการว่า
เขาจะต้องตาย เขาค่อยๆ หายตัวไปจากโลกนี้ราวกับอยู่ในความสงบแห่งความฝัน ในห้องที่สวยงามที่สุดของ โรง
พยาบาลเซนต์ไมเคิล เขานั่งอยู่หน้าประตู โดยเอามือขวาของเขาประกบไว้กับฉัน ไม่กี่นาทีก่อนจะสิ้นใจ เขาขอ
ให้เปิดหน้าต่างระเบียงด้านหน้าซึ่งปิดครึ่งหนึ่งให้กว้างขึ้น
ถึงคุณผู้หญิงที่รักและถึงพลเรือเอกเบสโซ ข้าพเจ้าขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งและแสดงความรัก
อย่างนอบน้อมอีกครั้ง ด้วยความเคารพอย่างสุดซึ้ง M. MANNELLI
ปล. ข้าพเจ้าได้รับและรีบ
ส่งรูปถ่ายที่สวยงามนี้ไปให้เพื่อนๆ คนอื่นๆ (ยกเว้นเคานต์สฟอร์ซาและซิโมนี ซึ่งไม่ได้อยู่ด้วย)
ซึ่งท่านส่งมาให้ด้วยความคิดดีและอ่อนโยน ข้าพเจ้าขอขอบคุณท่านสำหรับตัวข้าพเจ้าเองและ
คนอื่นๆ ความทรงจำอันล้ำค่าเกี่ยวกับลูกชายที่คุณรักจะอยู่ต่อหน้าเราเสมอ และแม้ว่าร่างของ
เขาซึ่งข้าพเจ้าเองได้วางไว้ในโลงศพก่อนจะฝังไว้ในที่ฝังศพชั่วนิรันดร์ ความทรงจำของเขายังคง
อยู่ และจะคงอยู่ต่อไป จดหมายจากพ่อจิโรลาโม เลโอเน็ตติ
ปักกิ่ง 19 ตุลาคม 1912
ท่านหญิงที่เคารพ : ข้าพเจ้าได้รับจดหมายอันทรงเกียรติของท่านเมื่อ 29 ปีก่อน ข้าพเจ้าได้พบกับซัลวาโตเรของท่าน
เมื่อสองปีก่อนในงานเลี้ยงรับรองของรัฐมนตรีบาริลารี ตอนนั้นท่านเข้มแข็ง เต็มไปด้วยความกระตือรือร้นต่อจีน
และไม่ละทิ้งความปรารถนาที่จะรู้จักประเทศนี้ ความสวยงาม และประเพณีของผู้คน หน้าที่ ความรักในการเรียน
และหนังสือของข้าพเจ้า ทำให้ข้าพเจ้าไม่ค่อยมีโอกาสได้พบท่านบ่อยนัก
ในระหว่างการเดินทางครั้งที่สอง ชาวอิตาลีที่ท่านพบเมื่อมาที่นี่ครั้งแรกต่างก็จากไปหมดแล้ว
เหลือ เพียงข้าพเจ้าเท่านั้น และทันทีที่ท่านเห็นข้าพเจ้า เขาก็เอาใจใส่ข้าพเจ้ามาก ความไม่สะดวกทำให้เขาต้องหยุด
การเดินทางและการเยี่ยมชม ผ่านทางกะลาสีเรืออากอสเตโอ เขาขอให้ข้าพเจ้าไปเยี่ยมท่านที่โรงแรม ข้าพเจ้าไปด้วย
ความเต็มใจ และการสนทนาของเราก็เป็นไปอย่างเป็นกันเองและเต็มไปด้วยเรื่องราวการเดินทางและแผนการใน
อนาคต หลังจากโทรศัพท์คุยกัน ฉันก็ไปพบเขาเป็นประจำทุกวัน และคำอำลากันหลังจากจากกันก็มักจะตามมาด้วย
การเชิญชวนให้ไปพบกันใหม่ในวันถัดไป ระหว่างการสนทนาเหล่านี้ ฉันได้ยินซัลวาโตเรผู้เคราะห์ร้ายเล่าถึง ราย
ละเอียดการเดินทางในเทือกเขาแอลป์ของเขา การเดินทาง การพบปะ
กับบุคคลสำคัญชาวจีน และการสัมภาษณ์ของ
เขา ผ่านภาพร่างบทความของเขาไปยัง Trihuna และเราได้พูดคุยกันว่าเขาจะทำอะไรทันทีที่สุขภาพของเขาดีขึ้น .
. . ทุกวันที่ส่งจดหมาย เขาจะเตรียมจดหมาย ซึ่งบางครั้งก็ทำได้ยาก จากนั้นก็เล่าให้ฉันฟังด้วยท่าทีที่เปี่ยมด้วย
ชัยชนะว่าเขาสามารถหลีกเลี่ยงความสงสัยใดๆ เกี่ยวกับสุขภาพของเขาได้อย่างไร
บางครั้งข้าพเจ้ากล้าโต้แย้งเขา เพราะข้าพเจ้าเห็นว่าเขาควรให้คำแนะนำแก่ครอบครัวของเขา
แต่ข้อเสนอดังกล่าวไม่เคยได้รับการยอมรับ เพราะคิดว่าการทำร้ายครอบครัวที่อยู่ห่างไกลของเขาเป็นเรื่องโหดร้าย
ข้าพเจ้าไม่ควรเล่าเรื่องราวความเศร้าโศกนี้ให้แม่ที่ปลอบประโลมฟังซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ข้าพเจ้าควรเตือนท่านเท่านั้น
ท่านหญิง ขอเพียงความรักของลูกชายผู้โศกเศร้าของท่าน และความคิดที่เขามีต่อบ้านที่อยู่ห่างไกลของเขาอยู่เสมอ .
. . ท่านไม่ควรเพิ่มความเศร้าโศกให้กับความเจ็บปวด แต่ควรหาความสบายใจในความทรงจำเกี่ยวกับอดีต
และความหวังในอนาคต ท่านมีความรักอื่น ๆ
สำหรับสิ่งเหล่านี้ ท่านต้องกำจัดและลืมความทรงจำที่น่าเศร้าเท่านั้น
โดยจดจำแต่ความทรงจำที่ดีและเป็นที่รัก ขอท่านหญิง ข้าพเจ้าขอแสดงความเคารพอย่างสุดซึ้ง และเชื่อข้าพเจ้า
ว่าข้าพเจ้าจะเคารพท่านเสมอ
FATHER GIROLAMO LEONETTI. LETTER FROM THE NURSE VITTORIO AGOSTEO
Pekin, 2Qih May, 1912.
บาทหลวงจิโรลาโม เลโอเน็ตติ จดหมายจากพยาบาล
Vittorio Agosteo Pekin 2Qih พฤษภาคม 1912 ถึงคุณนาย Besso ที่รัก
ถึงแม้จะไม่มีโอกาสรู้จักคุณเป็นการส่วนตัว แต่ฉันคิดว่าในฐานะเพื่อน (แม้ว่าเราจะมีฐานะทางสังคมที่แตกต่าง
กัน) ของ Salvatore ผู้เป็นที่รักของคุณ ฉันมีความผูกพันกับเขาเหมือนพี่น้อง ฉันควรบอกคุณถึงความเศร้าโศก
อย่างใหญ่หลวงที่ Salvatore ผู้เป็นที่รักของคุณทำให้ฉันรู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้ง—ความเศร้าโศกนี้จะคงอยู่ตลอด
ไป
ฉันพบกับคุณ Salvatore Bess ครั้งแรกในช่วงบ่ายของวันที่ 1 มีนาคม อายุของเราเกือบจะเท่ากันและความ
กรุณาอันยอดเยี่ยมของ Salvatore ทำให้เราเป็นคู่หูกันตั้งแต่วันแรก และเหมือนที่ฉันได้พูดไปแล้วว่า เราแทบจะ
เป็นพี่น้องกันเลยทีเดียว . . . ตั้งแต่วันแรก เขาขอร้องให้ฉันบอกบาทหลวงของเรา บาทหลวง G. Leonetti
ให้ไปเยี่ยมเขาและคุยกับเขาในช่วงเวลาที่เขาไม่ได้มาเยี่ยม , บิดาไปเยี่ยมท่านด้วยความยินดีและไปเยี่ยมท่าน
ทุกวัน และฉันมักจะพบท่านที่นั่นเมื่อไปนวดให้ท่าน
ฉันยังได้พบกับท่านผู้หญิงโคช ภรรยาม่ายของศาสตราจารย์ที่มี
ชื่อเสียงท่านนี้บ่อยครั้งอีกด้วย . . . ทังเส้ายี่ ซึ่งอยู่ที่โรงแรมในสมัยนั้น มักจะอยู่ตลอดบ่ายกับมิสเตอร์ซัลวาโต
เร พร้อมด้วยมาดามโคช นางฮิวจ์ และหวางเฉาหมิง ชาวจีนที่ถูกระบอบเก่าตัดสินประหารชีวิตเพราะพยายามฆ่า
จักรพรรดิ และมิสเตอร์ซัลวาโตเรเคยเรียกเขาอย่างหัวเราะว่า "นักฆ่า"
มิสเตอร์มาร์ติน รัฐมนตรีโปรตุเกส ซึ่งอาศัยอยู่ในห้องด้านล่าง ก็มาเยี่ยมท่านบ้างเป็นครั้งคราว
และผ่านทางเขา
มิสเตอร์ซัลวาโตเรก็ได้รู้จักกับมิสเตอร์การ์ริโด เลขานุการของสถานเอกอัครราชทูตสเปน ซึ่งใน
ไม่ช้าก็กลายเป็นเพื่อนที่น่ารักของเขา เขาเป็นคนร่าเริงเสมอ และหัวเราะเล่าให้ฉันฟังถึงบทความที่เขาตีพิมพ์ ซึ่ง
เขาได้รับผ่านทางท่านรัฐมนตรี เคานต์สฟอร์ซา และจดหมายที่บ้านของเขา ซึ่งฉันจำได้ว่าวันหนึ่งเขาเคยพูดกับฉัน
เกี่ยวกับหลานสาวของเขาที่เขียนจดหมายถึงเขาโดยเรียกเขาว่า "อาแห่งเอเชีย" "หลานสาวของฉัน ซึ่งฉันส่งจด
หมายไปหาในวันเกิดของเธอ ได้...
เขียนมาบอกว่าได้รับจดหมายของฉันพอดีตอนที่กำลังจะไปทานอาหารเย็นกับพ่อแม่ของฉัน ฉันดีใจจริงๆ ! เมื่อคุณเร
นาโต ซิโมนีมาถึง เขาบอกกับฉันว่าเขาต้อนรับเขาดังนี้: " แต่เป็นคุณหรือไม่ เรนาโต ซิโมนีผู้มีชื่อเสียง ผู้เขียน
"Turlupineide" และ "Germanico" ที่ไม่มีใครเทียบได้ " Gtierrino ?
แม้ว่าเขาจะไม่ได้ออกไปในช่วงบ่าย แต่ห้องของเขาเป็นห้องนั่งเล่นสำหรับการสนทนาทางการเมือง
ที่นั่น นอกจากผู้ที่ฉันได้กล่าวถึงแล้ว ยังมีนักเขียนชาวจีนชื่อ Ku Hung Ming ซึ่งเป็นนักภาษาศาสตร์และนักจักร
วรรดินิยมที่เก่งกาจ ซึ่งเขาสัมภาษณ์อย่างละเอียด และเขากลายเป็นแบบอย่างระหว่างสภาพที่แท้จริงของจีนและตุรกี
ซึ่งเขาได้เขียนบทความเกี่ยวกับเรื่องนี้
. . . เกือบทุกคืน คุณการ์ริโดจะมาใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงกับเราหลังอาหารเย็น
และด้วยการสนทนาที่สนุกสนานของเขา เขาทำให้ซัลวาโตเร ผู้ซึ่งอยากให้เขาอยู่กับเขาเสมอ ร่าเริงแจ่มใส
เมื่อวันที่ 29 เมษายน ในช่วงบ่าย ขณะที่บาทหลวงลีโอเน็ตติอยู่ นายเดอลูกาโทรมาและ
หยุดเกือบชั่วโมง ตอนเย็นมีคู่รักชาวเยอรมันโทรมา แต่ฉันจำชื่อไม่ได้ เมื่อพวกเขาจากไปแล้ว นายซัลวาโตเรก็พูด
กับฉันเล่นๆ ว่า: “น่าเกลียดทั้งคู่แต่ก็ดูดี” !
วันรุ่งขึ้นหลังจากที่เขาเสียชีวิต ฉันไปดูศพ และในห้องเก็บศพ ฉันเห็นพวงหรีดดอกกุหลาบชาที่
นายการ์ริโดส่งมาให้
. . . . ในวันอาทิตย์ซึ่งเป็นวันงานศพ ฉันไปร่วมงานไม่ได้เพราะเป็นไข้ แต่ฉันได้ยิน จาก
กัปตันว่าท่านผู้ว่าฯ อยู่ที่นั่นพร้อมกับสมาชิกทุกคนของคณะทูต นายเดอลูกา บาทหลวงลีโอเน็ตติ เจ้าหน้าที่กอง
ทหารรักษาการณ์ นายการ์ริโด และ นายมาร์ตินส์ สุภาพบุรุษชาวเยอรมัน “ทั้งน่าเกลียดและดี” ผู้จัดการคน
แรกของโรงแรม ท่านผู้ว่าฯ บารอน ฟอน คาลาติน วี.บี. และอาร์.ซี. มานโตวานีและกิลลีอานี ลูกเรือและ
เจ้าหน้าที่รองของเรา ช่างตัดผมชาวอิตาลี คาสเทลลานีและมาร์เทลลินี นายคาตาเนโอ นักธุรกิจ นายรุสโซ เจ้า
ของโรงแรมเดอเปกิ้น ผู้ถ่ายภาพขบวนแห่และหลุมศพโดยทั่วไป อาณานิคมอิตาลีทั้งหมด ;
ในวันจันทร์ ฉันได้ไปที่สุสานและพบว่าหลุมศพเต็มไปด้วยพวงหรีด ตั้งแต่นั้นมา ฉันก็ไปเยี่ยมชม
หลุมศพนั้นเสมอมา โดยทั่วไปแล้ว บารอน ลุมโบรโซ ได้ให้เกียรติความทรงจำของผู้เสียชีวิต
ที่น่าสงสาร ซึ่งทุกคนจะจดจำพวกเขาได้ดีที่สุด เขาเป็นนักประวัติศาสตร์ตัวน้อยของเราในยุค
ปฏิวัติ และเขาจะไม่มีวันถูกลืม ฉันจะไม่ทิ้งของที่ระลึกที่คุณโปรดปรานให้ฉัน และโดยไม่ต้อง
กลัวว่าจะเชื่อตัวเอง ไม่ว่าฉันจะอยู่ในสภาพใด ฉันสาบานต่อคุณว่าฉันจะคืนให้คุณมากกว่าจะทิ้ง
มัน ขอร้องคุณและคอมมอน ขอแสดงความเสียใจ อย่างสุดซึ้งด้วยความเคารพอย่างสุดซึ้ง ข้าพเจ้าขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งต่อท่านเสมอ VITTORIO AGOSTEO หัวหน้าพยาบาล
ชาย ของกองทัพเรืออังกฤษ
VITTORIO AGOSTEO, Svh-chief Male Nurse of the Royal Navy. LETTERS FROM BARON
LUMBROSO I Pekin, 5th June, 1912.
จดหมาย จาก บารอน ลุมโบรโซ ที่ 1 ปักกิ่ง 5 มิถุนายน
1912 แม่สามีที่รัก โชคชะตาอันโหดร้ายที่วันนี้ข้าพเจ้าเพิ่งส่งการ์ดที่แนบมาซึ่งเขียนถึงท่าน (วันที่ท่านกำหนดจะออก
เดินทาง) ให้ท่านในวันก่อนที่ท่านเสียชีวิต โดยแจ้งว่าจะเก็บที่นั่งไว้ ในขบวนรถ (ห้องที่มี 4 ที่) ที่จะออกเดินทาง
ในวันที่ 5 มิถุนายน ขอส่งอ้อมกอดอันอบอุ่นไปยังท่านและ
ทุกๆ ท่าน อัลเบอร์โต
II ปักกิ่ง IMh มิถุนายน 1912 แม่สามีตัวน้อยที่รัก
วันนี้เราจะออกเดินทาง ข้าพเจ้าจะไม่ทิ้ง
เขาไว้และจะพาเขากลับมาหาท่านด้วยความซื่อสัตย์ และท่านจะต้องดูแลเขาให้ดีที่สุด ภารกิจอันน่าเวทนานี้ซึ่ง
ข้าพเจ้าได้ร้องขอและที่ท่านได้มอบความไว้วางใจให้ข้าพเจ้าด้วยความรักใคร่ ผูกมัดข้าพเจ้าไว้กับพ่อแม่ของคน
ยากจน ซัลวาผู้เป็นหนุ่มด้วยโซ่ตรวนศักดิ์สิทธิ์ใหม่ ด้วยความเคารพ อัลเบอร์โต
โรม 25 กรกฎาคม 1912 พ่อตาที่รักของข้าพเจ้า
ในเย็นวันเดียวกันนั้น ท่านและแม่ของ
เขาได้เดินทางไปกับซัลวาโตเรของเราไปยังสถานที่พักผ่อนชั่วนิรันดร์ด้วยความศรัทธา ข้าพเจ้าต้องการเล่าถึง
ภารกิจของข้าพเจ้า . . . และเอกสารที่แนบมากับรายงานของข้าพเจ้าเป็นอนุสรณ์เล็กๆ ของความทรงจำถึง
ซัลวาโตเรทั้งสี่ เอกสารเหล่านี้เป็นตัวแทนของพรจากคนยากจนที่เดินทางไปกับเขาจนถึงหลุมศพ . . . ศพ
ของซัลวาโตเร เบสโซมาถึงเนเปิลส์เมื่อวันที่ 23 กรกฎาคม ซึ่งพ่อแม่ของเขามาต้อนรับ เมื่อวันที่ 25 กรกฎา
คม ที่กรุงโรม พิธีศพอันน่าประทับใจได้จัดขึ้น ในโบสถ์ซานตามาเรียเดกลิแองเจลีซึ่งเต็มไปด้วยดอกไม้ ได้มีการ
ถวายพรครั้งสุดท้ายท่ามกลางน้ำตาของเพื่อนๆ หลายร้อยคน
ร่างของผู้เสียชีวิตถูกฝังอยู่ที่คัมโปเวราโนเป็นการชั่ว
คราว แต่จะถูกฝังในอนุสรณ์สถานศพซึ่งกำลังสร้างที่ปินเชตโตเวคคิโอ และตอนนี้หลังจากมีรูปมากมายและสไตล์
น้อยนิด คำพูดจากใจของฉัน ฉันได้พาคุณซัลวากลับมาและคุณได้ขอบคุณฉัน คุณให้โอกาสฉันในการมอบความรัก
ให้กับคุณ แม่และเลีย และคุณอนุญาตให้ฉันแสดงความเคารพต่อความทรงจำอันศักดิ์สิทธิ์ของชายหนุ่มที่ดีที่สุด
และต่อหัวใจที่สูงส่งที่สุดที่ฉันได้รับอนุญาตให้พบด้านล่าง ฉันโอบกอดคุณด้วยความรักที่ไม่มีที่สิ้นสุด อัลเบอร์โต
