Translate

04 พฤศจิกายน 2568

พระสุตตันตปิฎก เล่ม ๒๕ ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๒ พุทธวงศ์-จริยาปิฎก อปทาน ๔๔. เอกวิหาริวรรค ๑๐. ชัมพูผลิยเถราปทาน

ว่าด้วยผลแห่งการถวายลูกหว้า
 [๓๐] เมื่อพระพุทธเจ้าพระนามว่าปทุมุตระ เชษฐบุรุษของโลก ผู้คงที่ ผู้ ทรงยศอันสูงสุด กำลังเสด็จเที่ยวบิณฑบาตอยู่ ข้าพระองค์มีใจ เลื่อมใส ได้ถือเอาผลชมพู่อย่างดีมาถวายแด่พระศาสดา ผู้เป็นทัก- ขิไณยบุคคล เป็นนักปราชญ์ ข้าแต่พระองค์ผู้เป็นใหญ่กว่าสัตว์เชษฐ- บุรุษของโลกประเสริฐกว่านรชน เพราะกรรมนั้น ข้าพระองค์จึงเป็น ผู้ละความชนะและความแพ้แล้ว ได้ถึงฐานะที่ไม่หวั่นไหวในกัปที่ แสนแต่กัปนี้ ข้าพระองค์ได้ถวายทานใดในกาลนั้น ด้วยทานนั้น ข้าพระองค์ไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการถวายผลไม้อย่างดีเป็น ทาน ข้าพระองค์เผากิเลสทั้งหลายแล้ว ...
  
                        พระพุทธศาสนาข้าพระองค์ ได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.
                        ทราบว่า ท่านพระชัมพูผลิยเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้แล. จบ ชัมพูผลิยเถราปทาน.
รวมอปทานที่มีในวรรคนี้ คือ
         ๑. เอกวิหาริยเถราปทาน ๖. กลัมพทายกเถราปทาน
         ๒. เอกสังขิยเถราปทาน ๗. อัมพาฏกทายกเถราปทาน
         ๓. ปาฏิหิรสัญญกเถราปทาน ๘. หรีตกิทายกเถราปทาน
         ๔. ญาณัตถวิกเถราปทาน ๙. อัมพปิณฑิยเถราปทาน
         ๕. อุจฉุขัณฑิกเถราปทาน ๑๐. ชัมพูผลิยเถราปทาน
         บัณฑิตคำนวณคาถาได้ ๘๖ คาถา.
จบ เอกวิหาริวรรคที่ ๔๔

ไม่มีความคิดเห็น: