[๒๘] เรากำลังนำผลสมอ ผลมะขามป้อม ผลมะม่วง ผลหว้า สมอพิเภก
กระเบา ผลรกฟ้า มะตูมมาด้วยตนเอง เราได้เห็นพระมหามุนีผู้มี
ปกติเพ่งพินิจ ยินดีในฌาน เป็นนักปราชญ์ ถูกอาพาธเบียดเบียน
เสด็จเดินทางไกล ประทับอยู่ที่เงื้อมเขา จึงได้เอาผลสมอถวายแด่
พระสยัมภู ก็พอเราทำเภสัชเสร็จแล้ว พยาธิหายไปในทันใดนั้น
เอง พระพุทธเจ้าผู้มีความกระวนกระวายอันละได้แล้ว ได้ทรงทำ
อนุโมทนาว่า ก็ด้วยการถวายเภสัชอันเป็นเครื่องระงับพยาธินี้
ท่านเกิดเป็นเทวดา เป็นมนุษย์ หรือจะเกิดในชาติอื่น จงเป็นผู้ถึง
ความสุขในที่ทุกแห่ง และท่านอย่าถึงความป่วยไข้ ครั้นพระสยัมภู
พุทธเจ้าผู้ไม่ทรงพ่ายแพ้อะไร เป็นนักปราชญ์ ตรัสดังนี้แล้ว ได้
เสด็จเหาะขึ้นสู่นภากาศ เหมือนพญาหงส์ในอัมพร ฉะนั้น
เพราะเราได้ถวายสมอแด่พระสยัมภูพุทธเจ้าผู้แสวงหาคุณอันยิ่งใหญ่
ความป่วยไข้จึงมิได้เกิดแก่เราเลยจนถึงชาตินี้ นี้เป็นความเกิดครั้ง
หลังของเรา ภพสุดท้ายกำลังเป็นไป วิชชา ๓ เราได้บรรลุแล้ว โดย
ลำดับพระพุทธศาสนาเราได้ทำเสร็จแล้ว ในกัปที่ ๙๔ แต่กัปนี้ เราได้
ถวายเภสัชในกาลนั้น ด้วยการถวายเภสัชนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย
นี้เป็นผลแห่งเภสัชทาน เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว ...
![]() |
|
พระพุทธศาสนาเราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.
ทราบว่า ท่านพระหรีตกิทายกเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้แล.
จบ หรีตกิทายกเถราปทาน.
อรรถกถา ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๒ ๔๔. เอกวิหาริวรรค
๘. หรีตกิทายกเถราปทาน
อรรถกถาเอกวิหาริวรรคที่ ๔๔
แม้ในวรรคที่ ๔๔ อปทานทั้งหมดก็ปรากฏชัดแล้วเหมือนกัน. ความต่างแห่งบุญและความต่างแห่งผลอย่างเดียวเท่านั้น เป็นความแปลกกัน.
จบอรรถกถาเอกวิหาริวรรคที่ ๔๔
-----------------------------------------------------
อรรถกถาที่มีมาก่อนหน้านี้ :-
อรรถกถา ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๒ ๔๓. สกิงสัมมัชชกวรรค
๑. สกิงสัมมัชชกเถราปทาน
อรรถกถาที่มีถัดจากนี้ :-
อรรถกถา ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๒ ๔๕. วิเภทกิวรรค
๑. วิเภทกพีชิยเถราปทาน
.. อรรถกถา ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๒ ๔๔. เอกวิหาริวรรค ๘.
หรีตกิทายกเถราปทาน จบ.


ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น