ดาวน์โหลดพระไตรปิฏกและอรรถกถาแปล ๙๑ เล่ม ดาวน์โหลดพระไตรปิฏกภาษาไทย ๔๕ เล่ม ดาวน์โหลดพุทธประวัติ ดาวน์โหลดทศชาติชาดก ดาวน์โหลด พระไตรปิฏก
กล่าวโดยจำนวนเล่ม เล่ม ๑ - ๘ เป็น พระวินัยปิฎก เล่ม ๙ - ๓๓ รวม ๒๕ เล่มเป็น พระสุตตันตปิฎก เล่ม ๓๔ - ๔๕ รวม ๑๒ เล่มเป็นพระอภิธรรมปิฎก รวมเป็นพระไตรปิฎก ๔๕ เล่ม
คัมภีร์ในพระไตรปิฎก
พระธรรมวินัย หรือธรรมและวินัยที่บรรจุอยู่ในพระไตรปิฎกนั่นแหละ เป็นหลักในการจัดหมวดหมู่ของพระไตรปิฎก “ไตรปิฎก” มาจาก ไตร (๓) + ปิฎก (ตำรา คัมภีร์ หรือ กระจาด คือภาชนะที่เก็บรวมสิ่งของ) จึงแปลว่า ตำราหรือคัมภีร์ทั้งสาม หรือคัมภีร์ที่เป็นเหมือนกระจาดรวมคำสอนไว้เป็นพวกๆ ๓ คัมภีร์
ธรรมและวินัย ๒ อย่าง ท่านนำมาเก็บรวมจัดใหม่แยกเป็น ๓ ปิฎก คือ วินัย ได้แก่ ระเบียบข้อบังคับสำหรับชีวิตและชุมชนของภิกษุและภิกษุณี จัดไว้เป็นคัมภีร์หนึ่ง เรียกว่า (๑) วินัยปิฎก
ธรรม จัดแยกเป็น ๒ คัมภีร์ คือ
๑) ธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงยักเยื้องไปต่างๆ ให้เหมาะกับบุคคลสถานที่เหตุการณ์มีเรื่องราวประกอบ จัดรวมไว้ เรียกว่า (๒) สุตตันตปิฎก
๒) ธรรมที่แสดงเป็นเนื้อหาหรือหลักวิชาล้วนๆ ไม่เกี่ยวด้วยบุคคลหรือเหตุการณ์ ไม่มีเรื่องราวประกอบ จัดไว้พวกหนึ่ง เรียกว่า (๓) อภิธรรมปิฎก
๑. นิสสัคคิยกัณฑ์
(๑) จีวรวรรค
/- นิสสัคคิยกัณฑ์ จีวรวรรค วรรคที่ ๑ สิกขาบทที่ ๑ ว่าด้วย การทรงอติเรกจีวรไว้ได้ ๑๐ วันเป็นอย่างยิ่ง พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค /-อรรถกถา//- นิสสัคคิยกัณฑ์ จีวรวรรค วรรคที่ ๑ สิกขาบทที่ ๒ [ว่าด้วย การอยู่ปราศจากไตรจีวรแม้ราตรีหนึ่ง] พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค /-อรรถกถา
/- นิสสัคคิยกัณฑ์ จีวรวรรค วรรคที่ ๑ สิกขาบทที่ ๓ ว่าด้วย การเก็บจีวรไว้ได้เดือนหนึ่งเป็นอย่างยิ่ง พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค /-อรรถกถา
/- นิสสัคคิยกัณฑ์ จีวรวรรค วรรคที่ ๑ สิกขาบทที่ ๕ ว่าด้วย การรับจีวรจากมือภิกษุณี พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค. /-อรรถกถา
/- นิสสัคคิยกัณฑ์ จีวรวรรค วรรคที่ ๑ สิกขาบทที่ ๖ เรื่องพระอุปนันทศากยบุตร ว่าด้วย การขอจีวรต่อเจ้าเรือนผู้มิใช่ญาติ พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค. /-อรรถกถา
/- นิสสัคคิยกัณฑ์ จีวรวรรค วรรคที่ ๑ สิกขาบทที่ ๗ ว่าด้วย การขอจีวรเกินกำหนด พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค /-อรรถกถา
/- นิสสัคคิยกัณฑ์ จีวรวรรค วรรคที่ ๑ สิกขาบทที่ ๘ เรื่องพระอุปนันทศากยบุตร ว่าด้วย มูลค่าจีวรของเจ้าทรัพย์รายเดียว พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค /-อรรถกถา
/- นิสสัคคิยกัณฑ์ จีวรวรรค วรรคที่ ๑ สิกขาบทที่ ๑๐ ว่าด้วย มูลค่าจีวรที่เจ้าทรัพย์ส่งมาถวาย พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค /-อรรถกถา
(๒) โกสิยวรรค
/- นิสสัคคิยกัณฑ์ โกสิยวรรค วรรคที่ ๒ สิกขาบทที่ ๕ ว่าด้วย การทำสันถัตสำหรับนั่ง พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค /-อรรถกถา
/- นิสสัคคิยกัณฑ์ โกสิยวรรค วรรคที่ ๒ สิกขาบทที่ ๖ ว่าด้วย การรับขนเจียม พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค /-อรรถกถา
/- นิสสัคคิยกัณฑ์ โกสิยวรรค วรรคที่ ๒ สิกขาบทที่ ๘ ว่าด้วย การรับทองเงิน พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค -อรรถกถา
/- นิสสัคคิยกัณฑ์ โกสิยวรรค วรรคที่ ๒ สิกขาบทที่ ๙ ว่าด้วย การซื้อขายด้วยรูปิยะ มีประการต่างๆ พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค /-อรรถกถา
/- นิสสัคคิยกัณฑ์ โกสิยวรรค วรรคที่ ๒ สิกขาบทที่ ๑๐ ว่าด้วย การแลกเปลี่ยนมีประการต่างๆ พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค -อรรถกถา
(๓) ปัตตวรรค
/- นิสสัคคิยกัณฑ์ วรรคที่ ๓ ปัตตวรรค สิกขาบทที่ ๑ ว่าด้วย บาตร พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค /-อรรถกถา
/- นิสสัคคิยกัณฑ์ วรรคที่ ๓ ปัตตวรรค สิกขาบทที่ ๒ ว่าด้วย บาตรมีแผลหย่อนห้า พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค. /-อรรถกถา
/- นิสสัคคิยกัณฑ์ วรรคที่ ๓ ปัตตวรรค สิกขาบทที่ ๓ ว่าด้วย เภสัช พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค /-อรรถกถา
/- นิสสัคคิยกัณฑ์ วรรคที่ ๓ ปัตตวรรค สิกขาบทที่ ๔ ว่าด้วย ผ้าอาบน้ำฝน พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค /-อรรถกถา
/- นิสสัคคิยกัณฑ์ วรรคที่ ๓ ปัตตวรรค สิกขาบทที่ ๕ ว่าด้วย การให้จีวรแล้วชิงเอามา พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค /-อรรถกถา
/- นิสสัคคิยกัณฑ์ วรรคที่ ๓ ปัตตวรรค สิกขาบทที่ ๖ ว่าด้วย การขอด้ายมาเอง พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค /-อรรถกถา
/- นิสสัคคิยกัณฑ์ วรรคที่ ๓ ปัตตวรรค สิกขาบทที่ ๙ ว่าด้วย เสนาสนะป่าเป็นที่มีรังเกียจพระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค /-อรรถกถา
/- นิสสัคคิยกัณฑ์ วรรคที่ ๓ ปัตตวรรค สิกขาบทที่ ๑๐ ว่าด้วย การน้อมลาภที่เขาจะถวายเป็นของสงฆ์ พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค /-อรรถกถา
๒. ปาจิตติยกัณฑ์
(๑) มุสาวาทวรรค
/- ปาจิตติยภัณฑ์ ปาจิตตีย์ วรรคที่ ๑. มุสาวาทวรรค สิกขาบทที่ ๒ [ว่าด้วย พูดเสียดสี] พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค /-อรรถกถา
(๒) ภูตคามวรรค
(๓) โอวาทวรรค
/- ปาจิตตีย์กัณฑ์ ปาจิตตีย์ วรรคที่ ๓ โอวาทวรรค สิกขาบทที่ ๑ [ว่าด้วย สั่งสอนภิกษุณี] พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค /-อรรถกถา
(๔) โภชนวรรค
/- ปาจิตตีย์กัณฑ์ปาจิตตีย์ วรรคที่ ๔ โภชนวรรค สิกขาบทที่ ๒ [ว่าด้วย ฉันเป็นหมู่] พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค /-อรรถกถา
/- ปาจิตตีย์กัณฑ์ ปาจิตตีย์ วรรคที่ ๔ โภชนวรรค สิกขาบทที่ ๑๐ [ว่าด้วย รับประเคนเว้นน้ำและไม้ชำระฟัน] พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค /-อรรถกถา
(๕) อเจลกวรรค
(๖) สุราปานวรรค
(๗) สัปปาณกวรรค
/- ปาจิตตีย์กัณฑ์ ปาจิตตีย์ วรรคที่ ๗ สัปปาณกวรรค สิกขาบทที่ ๕ เรื่องเด็กชายอุบาลี [ว่าด้วย อุปสมบทกุลบุตรมีอายุ หย่อน ๒๐ ปี] พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค /-อรรถกถา
/- ปาจิตตีย์กัณฑ์ ปาจิตตีย์ วรรคที่ ๗ สัปปาณกวรรค สิกขาบทที่ ๘ เรื่องพระอริฏฐะ มิจฉาทิฏฐิ [ว่าด้วย พระอริฏฐะ] พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค /-อรรถกถา
(๘) สหธรรมิกวรรค
/- ปาจิตตีย์กัณฑ์ ปาจิตตีย์ วรรคที่ ๘ สหธรรมิกวรรค สิกขาบทที่ ๑ เรื่องพระฉันนะ [ว่าด้วย การว่ากล่าวโดยถูกธรรม] พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค
/- ปาจิตตีย์กัณฑ์ ปาจิตตีย์ วรรคที่ ๘ สหธรรมิกวรรค สิกขาบทที่ ๒ เรื่องพระฉัพพัคคีย์ [ว่าด้วย การก่นสิกขาบท] พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค
/- ปาจิตตีย์กัณฑ์ ปาจิตตีย์ วรรคที่ ๘ สหธรรมิกวรรค สิกขาบทที่ ๓ เรื่องพระฉัพพัคคีย์ [ว่าด้วย การแสร้งทำหลง] พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค
/- ปาจิตตีย์กัณฑ์ ปาจิตตีย์ วรรคที่ ๘ สหธรรมิกวรรค สิกขาบทที่ ๔ เรื่องพระฉัพพัคคีย์ [ว่าด้วย การให้ประหาร] พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค
/- ปาจิตตีย์กัณฑ์ ปาจิตตีย์ วรรคที่ ๘ สหธรรมิกวรรค สิกขาบทที่ ๕ เรื่องพระฉัพพัคคีย์ [ว่าด้วย การเงื้อหอกคือฝ่ามือ] พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค
/- ปาจิตตีย์กัณฑ์ ปาจิตตีย์ วรรคที่ ๘ สหธรรมิกวรรค สิกขาบทที่ ๖ เรื่องพระฉัพพัคคีย์ [ว่าด้วย การโจทด้วยอาบัติไม่มีมูล] พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค
/- ปาจิตตีย์กัณฑ์ ปาจิตตีย์ วรรคที่ ๘ สหธรรมิกวรรค สิกขาบทที่ ๗ เรื่องพระฉัพพัคคีย์ [ว่าด้วย การแกล้งก่อความรำคาญ] พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค
/- ปาจิตตีย์กัณฑ์ ปาจิตตีย์ วรรคที่ ๘ สหธรรมิกวรรค สิกขาบทที่ ๘ เรื่องพระฉัพพัคคีย์ [ว่าด้วย การแอบฟัง] พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค
/- ปาจิตตีย์กัณฑ์ ปาจิตตีย์ วรรคที่ ๘ สหธรรมิกวรรค สิกขาบทที่ ๙ เรื่องพระฉัพพัคคีย์ [ว่าด้วย การคัดค้านกรรม] พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค
/- ปาจิตตีย์กัณฑ์ ปาจิตตีย์ วรรคที่ ๘ สหธรรมิกวรรค สิกขาบทที่ ๑๐ เรื่องพระฉัพพัคคีย์ [ว่าด้วย การไม่ให้ฉันทะ] พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค
(๙) รตนวรรค
/- ปาจิตตีย์กัณฑ์ ปาจิตตีย์ วรรคที่ ๙ สิกขาบทที่ ๒ เรื่องภิกษุรูปหนึ่ง [ว่าด้วย การเก็บรตนะ] พระวินัยปิฎก เล่ม ๒ มหาวิภังค์ ทุติยภาค
๓. ปาฏิเทสนียกัณฑ์
๔.เสขิยกัณฑ์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น